Wii U

Besturingssysteem & Miiverse

Wii U is een gebruiksonvriendelijke ervaring. Zodra je de console opstart, word je begroet door een systeemupdate die er iets langer dan één uur over doet. Als je dan denkt eindelijk met Mario aan de gang te kunnen gaan moet je eerst twintig minuten wachten, want ook games moeten geüpdatet worden. Ik hoop dat je het leuk vindt om naar langzaam vullende balkjes te kijken.

Heeft Nintendo te weinig servers beschikbaar gesteld? Geen idee, maar het is in ieder geval een slechte eerste indruk. Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om de updates te skippen, maar dan mis je wel belangrijke features. Over het algemeen staat het in groot contrast met de Wii, waar je gelijk aan de gang kon. De Wii U is onaantrekkelijk voor Henk en Ingrid.

De laadtijden van het besturingssysteem zijn dramatisch. Het maakt niet uit waar je op drukt, alles duurt een seconde of vijftien om te laden. Het vernietigt een beetje de indruk dat je met een splinternieuwe console uit 2012 aan het spelen bent. Binnen de applicaties zelf loopt alles trouwens prima.


Het besturingssysteem verschijnt in eerste instantie op de GamePad, vanaf daar kun je naar alle applicaties gaan (zoals de eShop). Je kunt het ook met één druk op de knop naar de tv verschuiven, maar dan moet je aan de gang met een Wiimote. Ik vind dat een erg vreemde keuze, dus ik liet het gewoon op de GamePad staan.

Als het menu op de Gamepad staat, zie je op de tv het 'WaraWara'-plein. Het is een plein waar Mii's - die van jou, die van je vrienden en die van vreemden - zich rondom spelicoontjes verzamelen. Rondom de icoontjes verschijnen er berichten van je vrienden en uit Miiverse, het sociale netwerk van de Wii U. Het WaraWara-plein is erg tof om te zien en door de steeds wisselende Miiverse-berichten blijft het interessant om naar te kijken.

Miiverse is een unieke twist op zowel consolenetwerken als Twitter. Elk spel krijgt een eigen community, daarin kun je dus over dat spel praten. Wat je vooral ziet zijn erg leuke tekeningen over desbetreffende game. Je kunt via Miiverse posts een 'Yeah!' geven (liken dus) en gebruikers volgen. Eventueel kun je andere spelers ook via deze kanaal toevoegen als vrienden.

Mocht je in een spel vastzitten of een grappige bug tegenkomen, je kunt er een screenshot van maken en die op Miiverse posten. Andere spelers kunnen je dan misschien verder helpen of commentaar geven. In Mario Wii U wordt het systeem verder gebruikt met een soort Dark Souls-functie. Spelers kunnen een Miiverse bericht in het spel laten om anderen op iets te wijzen.

Miiverse is een heel positief punt in een draak van een besturingssysteem. Zoals altijd komt Nintendo weer met een eigen interpretatie van hoe een consolenetwerk moet zijn. Als Nintendo spoilers en dergelijke eraf weet te houden heeft het heel veel potentie.

Nintendo Network & eShop

De beruchte friend codes zijn eindelijk verdwenen! Je hebt nu gewoon een simpele Nintendo ID. Nintendo maakt als newbie helaas gelijk een grote misstap. Nintendo ID’s kunnen alleen aan één Wii U gekoppeld worden. Je kunt niet met je eigen ID bij een vriend inloggen. Het is ook onduidelijk of Nintendo je ID kan overzetten als je Wii U vervangen moet worden.

Het lijkt erop dat Nintendo online spelen nog niet echt heeft omarmd. Geen van de launchgames van Nintendo heeft een echte onlinemodus en toekomstige games zoals Pikmin zullen dat ook niet hebben. Mario Kart en Smash Bros. ongetwijfeld wel, maar het valt nog te bezien of Nintendo echt een goed online netwerk kan leveren.



Je kunt alvast games als Mass Effect 3 en FIFA 13 online proberen, maar zoals wel vaker bij consolelanceringen is het op het moment behoorlijk leeg. Ik had in ieder geval grote moeite om mensen te vinden om mee te gamen. Met een populaire game zoals Black Ops II zal dat een minder groot probleem zijn.

De eShop is een mooi en schoon digitaal verkoopplatform. Alles is er makkelijk te vinden en het is lekker soepel. Qua content is het nog wat karig, maar er staan bijvoorbeeld al veel retail-games in. Nintendo mag zichzelf een schouderklopje geven, ze lijken hier geen blunder te hebben gemaakt.