Abou Jahjah ziet stille tocht Antwerpen niet zitten
Komende vrijdag 26 mei wordt er in Antwerpen een stille tocht gehouden tegen zinloos geweld, onder de noemer 'Het verdriet is van A'. Het Antwerpse stadsbestuur steunt het initiatief, net als een hele reeks organisaties van de verschillende gemeenschappen. Doel is om steun te betuigen aan de families van de slachtoffers van de brutale en racistische aanslag die Hans van Themsche pleegde, en de familie van Mohamed Bouazza. Deze laatste is een 20-jarige Marokkaan die onlangs verdronken is in de Schelde, en waarvan vermoed wordt dat dit gebeurde toen hij op de vlucht was voor een paar belagers.De leider van de Arabisch Europese Liga, Dyab Abou Jahjah, heeft de stille mars echter als een ''inhoudsloze en zinloze betoging'' getypeerd. Grootste makke vindt hij dat het geen betoging tegen racisme wordt. Volgens Jahjah is er namelijk een essentieel verschil tussen zinloos geweld en geweld dat door een ideologie gemotiveerd is. En in dit laatste geval moet de ideologie aangeklaagd en bestreden worden.
Jahjah: ''Racisme is een kwaal van de meerderheid van Vlaanderen. Het Vlaams Belang produceert niet het racisme in Vlaanderen, maar de Vlamingen zelf zijn verantwoordelijk voor het racisme. De media in Vlaanderen is hopeloos racistisch, de politie is hopeloos racistisch, de intellectuelen zijn hopeloos racistisch, de zelfverklaarde antiracisten zijn hopeloos racistisch! De slachtoffers van racisme in Vlaanderen zijn zelf hopeloos racistisch tegen hun eigen soort.''
Jahjah ziet het somber in, maar roept wel op om de struisvogelpolitiek te beëindigen en echte oplossingen aan te dragen. Hij betwijfelt echter of dat nut heeft: ''Wanneer het mythologische maatschappelijke draagvlak racistisch blijkt te zijn, hoe draag je een maatschappij naar democratie en gelijkheid?''
Steun
De organisatoren trekken zich overigens weinig aan van de AEL-leider en zetten de tocht gewoon door. Ook Umiva, de koepel van een 14-tal moskeeverenigingen in Antwerpen, roept op deel te nemen aan de stille mars.
De families van de slachtoffers vragen uitdrukkelijk om alles sereen en rustig te laten verlopen. Ze vragen om geen spandoeken, vlaggen of borden met slogans mee te nemen in de optocht en om geen pamfletten uit te delen. De deelnemers wordt gevraagd een wit kledingstuk te dragen als teken van verbondenheid.
