Met mijn voeten reeds op de witte vlakken (de tussenliggende ruimtes vermijd ik meestal), kijk ik recht in de ogen van de bestuurder van de witte auto. Hoewel deze stapvoets het zebrapad nadert, maakt hij zeker geen aanstalten om te stoppen. Ik blijf de man achter het stuur streng aankijken. Mijn vriendin knijpt in een reflex in de vingers van mijn rechterhand. Onverschrokken loop ik door.

Het begon een paar jaar geleden met een website genaamd Postcrossing. Als je wilde instappen maakte je een profiel aan met wat personalia, hobby's, muziekvoorkeur, opleiding en dergelijke. Dan kreeg je een code voorzien van een afkorting per land. Als je daarna inlogde en een bepaalde toets indrukte kreeg je een code te zien van een persoon ergens ter wereld die ook was aangesloten. Die stuurde je dan een ansichtkaart, met wat tekst in het lege vlak aan de linkerkant.