Ik ben het type dat al best wel lang in een identiteitscrisis zit. Wie ben ik, wat wil ik zijn en wat wil ik worden? Dat zijn vragen waar ik de antwoorden op zoek, die ik soms vind, maar snel achterhaald blijken te zijn, omdat het me niet lukt me aan te passen aan die antwoorden. Soms weet ik wie ik wil zijn. Toch lukt het me dan niet om het te zijn. Soms weet ik wie ik ben, maar wil ik dat niet zijn.
Ik voel me eigenlijk constant ongemakkelijk in mijn lichaam en in mijn denken. Ik ben zoekende, maar ik zal nooit weten waarnaar. Het lijkt soms wel of ik een eeuwige rups ben, met de potentie van een vlinder. Alsof ik nog steeds blokfluit speel, terwijl ik graag gitaar wil spelen. Alsof ik bij de mariniers wil, maar dat ik nog steeds matroos ben.
Ik heb ook echt een schijthekel aan types die dit soort dingen wel weten. Ze zijn zich er zo bewust van, wie ze willen zijn en ze zijn het ook. Het lijken wel robots. Ze vragen zich niets af en doen precies wat ze willen en hebben daar nog succes mee ook. Natuurlijk maken ze ook wel eens fouten. Maar over het algemeen zit er wel een constante lijn in. En ik? Ik doe maar wat.
Soms, als ik mijn fantasie zijn gang laat gaan, denk ik wel eens dat ik niet ben wat ik wil, omdat ik eigenlijk iets ben wat ik niet weet. Dat ik iets ben wat ik nooit kan weten. Zou ik God zijn, zonder het te weten? Stel nou dat God besloten heeft om ook eens op aarde te gaan kijken? Stel nou dat Hij zo objectief mogelijk wil oordelen en daarom zijn eigen geheugen heeft gewist. Stel nou dat ik dat dan ben.
Mijn fantasie gaat soms ook een andere kant op. Dan denk ik dat ik zonder te weten een gevallen engel ben. Dat ik gestraft ben door God en dat ik daarom op aarde rondloop, zonder dat ik een idee heb waarom. Wat zou ik dan verkeerd gedaan hebben als engel? Zou ik satan gesteund hebben in zijn lobby om de mens kapot te maken? Misschien kon ik wel niet zo mooi zingen? Misschien heb ik in een rebels moment een zwart shirt aangetrokken?
Ineens weet ik het. Ik weet wat ik fout gedaan heb als engel en waarom ik gestraft ben. Als engel in de hemel heb ik mij afgevraagd wie ik was en wat ik daar deed. Daar houdt God niet van. Toen ben ik gevallen, rechtstreeks naar waar ik nu ben. Mijn straf is dat ik nooit zal weten wie ik ben. Helaas ben ik er net zelf achtergekomen.
