Therapeutisch huishouden

Van deze vrouwen zou 59% niet anders willen en 60% vindt het schoonmaakwerk therapeutisch, slechts 4% vindt zwabberen tijdsverspilling.

Tja, ik moest toch wel even slikken, toen ik dit las, zeker in deze tijd waar een slimme meid op haar toekomst is voorbereid en waar de huidige regering vindt dat de vrouwen zich in het arbeidsproces moeten storten.

Vooral het therapeutische gedeelte fascineert mij. Ik zie nu ineens sommige huishoudelijke klussen geheel anders.

Het door mij zeer gehate strijkwerk, die ik normaal alleen doorkom, door hard, heel hard Rammstein op koptelefoon te beluisteren en daarbij hard meezing,wordt voor mij nu therapeutisch: Ritmisch danst het strijkijzer over de kleding, ik gooi de agressie eruit op de maat van de muziek.

Ondertussen lopen man en zoon zich te ergeren aan mijn zangkunst, maar ja wat denk je wat een bezoek aan psychiater tegenwoordig kost, dus jongens even doorbijten, zo vaak strijk ik nou ook weer niet.

De volgende klus, de afwas van twee dagen, scheldend en tierend sta ik met afwasborstel, nee afwasmachine heb ik niet, water te heet, water te koud en als toppunt is de gootsteen verstopt.

Ik sla in het water, smijt borden in afdruiprek en ondertussen werk ik aan mijn "anger management".

Ik ga er plezier in krijgen, denk aan al het geld wat ik nu aan het besparen ben, mijn volgende vakantie staat al gepland.

Net op het moment dat ik besluit wat mijn volgende klus kan zijn, zie ik twee witte snoetjes voor me staan, of ik aub weer bij de minderheid wil horen, bij die 4% die huishoudelijke klussen als tijdsverspilling zien.

Ze bieden zelfs spontaan aan om mee te helpen in de huishouding, de afwas wordt gedaan, de kamer van zoonlief is ineens opgeruimd, en dan besef ik inderdaad, ja het huishouden kan therapeutisch werken, maar niet op de manier zoals de krant of de vrouwen in het onderzoek bedoelde.