Marco Pastors
De rook van de gemeenteraadsverkiezingen is een beetje opgetrokken, tijd voor een kleine reflectie. De cijfers zijn duidelijk, links heeft gewonnen en de VVD en D66 hebben andermaal verloren. Van Aartsen heeft zijn spullen gepakt, Wiegel in zijn kielzog meenemend. Hij maakt daarmee ruimte voor de jongere garde, Rutte in dit geval. Ik denk dat het de VVD alleen maar ten goede komt. Ik heb de keuze voor van Aartsen nooit goed begrepen. De VVD had altijd al veel betere kandidaten voor de leiderschapspositie. Denk hierbij vooral aan Henk Kamp.De voor de verkiezingen gevoerde debatten waren allemaal tamelijk saai. Allemaal, op één na. Hoewel geen werkelijk debat was de discussie, in Buitenhof, tussen Marco Pastors en Achmed Aboutaleb fascinerend om te zien. Je zou verwachten dat deze twee elkaar nog voor dat er een woord is gesproken in de haren zouden vliegen. Niets bleek minder waar. Er ontstond een fraai samenspel tussen de twee waarin ze behoorlijk op een lijn bleken te zitten. De aanwezigheid van oud PvdA partijvoorzitter Felix Rottenberg en cultuur socioloog Gabriël van den Brink maakten dit tot een tamelijk uniek gesprek en beslist het kijken waard (sla hierbij het oersaaie gesprek met Jan Peter Balkenende over).
Marco Pastors was me altijd een doorn in het oog. Hoewel ongetwijfeld integer vond ik hem vooral polariserend bezig, maar hij heeft voor het polariseren zijn excuses aangeboden of dit in elk geval genuanceerd. En zijn gevoerde beleid met Leefbaar Rotterdam lijkt wel degelijk vruchten af te werpen. Bovendien is zijn Leefbaar Rotterdam ongeveer de enige van alle Leefbaren die nog redelijk groot is gebleven. Het gesprek tijdens Buitenhof heeft mijn mening over hem veranderd, en hoewel ik nooit op hem zal stemmen en zijn gedachtegoed nooit de mijne zal zijn ben ik sinds die uitzending fan van Marco Pastors!
