Lekker Kontje!

Drie uur lang aan een op Wind River gebasseerd Access Point sleutelen in combinatie met een Sitecom ADSL combi modem zette mij weer eens met de benen op de grond, Cisco is bijna even kut als deze onzin.
Het slachtoffer in deze was een collega van mijn moeder die zoon lief draadloos op het internet wilde helpen. Dat de beste man niet goed was voorgelicht in de computershop en thuis was gekomen met een partij incompatible hardware bracht mij en mijn laptop tot de zware taak van System Integrators. Na twee derde van het project zonder MTU problemen op te hebben geleverd en met mijn eigen hardware in het huis wel overal 'fok.nl' kon bereiken, met de bekende fok-latency, deed ik m'n wielen weer onder m'n schoenen en ging ik naar huis.

Nu pas ik sinds een of twee weken mijn oude broeken weer aan en is project BMI--; nog steeds in volle gang. Dus lekker op de skates, met Norah Jones, in je hoofd, neuriend glijdend over het asfalt terug richting de verjaardag van m'n moeder.

Enige Rijkswaterstaat opstakels later kom ik in ons gerespecteerde wijkje het asfalt overvliegen en zie ik in mijn ooghoeken een horde in wit geklede jonge dames de stoep versperren. Nu is het natuurlijk goed te doen om pootje over met een kilo of vijf aan muilezel belasting van de stoep af te springen en de stoep weer op te vliegen. Zo geschiedde het... echter op eens schreeuwt het groepje:


LEKKER KONTJE!


Aangezien er niemand anders in de straat was te zien begin ik te denken dat vandaag gewoon een illusie was...