Ik zie... wat bleekjes

Benjamin (Dagobert)
Vroeger, toen was ziek zijn nog leuk. Niet naar school, lekker lang in bed blijven liggen en dan tegen de tijd dat je je ging vervelen met een dekentje en wat knuffels naar beneden om gezellig bij de kachel te zitten spelen. Niks om je druk over te maken, lekkere sinaasappel aspirientjes. Lekker ziek zijn dus. Als je geluk had kreeg je dan een lepel honing in je thee of 's avonds lekker eten om je wat op te beuren, vooral niet te gezond en erg lekker.

Maar kleine mensjes worden groot en grote mensjes worden helaas ook wel ziek. Lekker onder de dekens op mijn studentenkamertje, te lui om aspirine te halen, te lui en te duur om lekker te eten. En dan mis je nog de motivatie voor school ook. Gelukkig heb ik dan nu tentamenweek zodat ik lekker uit kan slapen en lekker luieren heel de dag, al moet er ook zo nu en dan geleerd.

Brrrr.... snotter de snotter.... vroeg je bed uit, flinke mok koffie achterover slaan, broodje eten, paar keer goed hoesten, neus driedubbel snuiten, sjaal om en dan vijf minuten de kou in richting het sportcentrum. En dan een tentamen maken

Kom ik vervolgens weer thuis, staat er geen beker warme melk klaar, is er geen kachel, dus toen werd het maar een bed. Beetje slapen, weer wakker worden, beetje drinken, weer slapen, wiskunde boek open, wiskunde boek weer dicht. Te lui om thee te zetten, geen honing in huis, geen appelmoes, niks, bleh!

Nee, vandaag even niet. Gelukkig wordt er gekookt thuis dus hoef ik ook niet helemaal door de kou naar de Mensa. Hopelijk gaat het morgen wat beter en valt er dan wel wat te leren