[Fotoreportage] Night of the Proms 2008
Live, Sinéad O’Connor, Simple Minds, Angels In Harlem Gospel Choir, Eric Mesie, Igudesman & Joo en ballerina Katchiri Feys waren samen met het breed getalenteerde Il Novecento verantwoordelijk voor een fenomenale muzieke avond. De ‘T’ vormige extensie aan het hoofdpodium gaf mogelijkheden voor de artiesten om zich uit te leven.
Onder leiding van dirigent Robert Groslot begeleidde Il Novecento de artiesten waardoor de alom bekende nummers een speciale ‘feel’ kregen. Het Angels In Harlem Gospel Choir heeft al met grote namen op het podium gestaan, en ook dit keer knalden ze weer van het podium. Ook het bekende Sanctify van de Simple Minds werd samen met de gospelgroep echt overdonderend.
Igudesman & Joo gaven een goed voorbeeld dat klassiek ook zeker niet saai hoeft te zijn. Joo (‘only small hands!’) en Igudesman (‘and now Mozart!’) zijn een onwaarschijnlijk duo die op de meest maffe wijze klassiekers het publiek in toveren.
Sinéad zong klassiekers zoals ‘Troy’ en ‘Nothing compares 2 you’, maar alleen ‘Troy’ was in mijn ogen echt overtuigend. Naast de kwaliteiten van Angels In Harlem was toch wel te merken dat Sinéad misschien haar avond niet helemaal had.
Bij afwezigheid van John Miles (hij tourt momenteel met Tina Turner) neemt Midge Ure (bekend van Ultravox, mede-oprichter van Band Aid en inspirator van Live Aid en Live8) de leiding van de Electric Band op zich. Opdoemend uit de rook was zijn klassieker ‘Vienna’ erg indrukwekkend.
Midge heeft ook samen met Eric Mesie de klassieker ‘Hey You’ gespeeld, wat voor de mensen die Eric alleen kennen van ‘Stiekem met je gedanst’ een erg aangename verassing was. Eric had een erg goeie medley van Toontje Lager, waarop de hele zaal meebrulde.
Live’s zanger Ed Kowalczyk zong samen met Sinéad het kippenvelnummer ‘Overcome’, maar Live gaf ook super show weg met hits als ‘I alone’ en ‘Dolphins Cry’. Samen met gitarist Chad Taylor gaven ze rondlopen op het podium een wereldshow weg.
De Simple Minds waren zoals verwacht en gehoopt de perfecte Proms artiesten. Iedereen zong/brulde mee, en Jim Kerr is altijd goed voor een goeie show. De zaal ging bij ‘Don’t you forget about me’ dan ook compleet uit zijn dak. ‘Belfast Child’ als duet met Sinéad ook zeker speciaal.
Ik ben al een paar keer naar de Proms geweest, en was deze keer ook weer erg onder de indruk. Klassiek en rock lopen vaak naadloos in elkaar over, en de klassieke stukken zijn ook algemeen bekend. Klassiek voor de Proms zijn de uitspraken om je heen zoals ‘jammer dat het maar een paar nummers zijn…’ en ‘Overdonderend zeg met zo’n orkest erbij!’.
Kortom: perfecte sfeer, nonstalgie, schorre stem en volgend jaar weer!
Tekst en foto's door: Freud
