Boek: Tomas Ross - De vrienden van Pinocchio
Joris Demmink was van 2002 tot 2012 secretaris-generaal van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Al voor zijn aanstelling werd hij in verband gebracht met affaires rondom het seksueel misbruiken van minderjarige jongens. Tot een veroordeling is het tot op heden nog nooit gekomen. Tomas Ross gebruikte het onderwerp voor zijn nieuwe thriller: De vrienden van Pinocchio.
Als Paul Schuur het huis van zijn plotseling overleden moeder Nel opruimt, stuit hij op een oud schoolschriftje waarin zijn moeder bekent haar ex Viktor in 1994 te hebben vermoord. Het neemt hem terug naar zijn jeugd in Tsjechië, waar zijn jongere broertje om het leven kwam. Verder staan er een aantal cryptische aanwijzingen in het schriftje waardoor hij besluit om op onderzoek uit te gaan. Al snel komt hij in contact met Nadine. Zij is de dochter van Blanka, een goede vriendin van Nel. Ook Blanka kwam op mysterieuze wijze om het leven. Ze weet wat er vroeger is gebeurd en is uit op wraak.
Ondertussen wanen de secretaris-generaal en zijn vrienden zich veilig. Iedereen heeft geheimen en ze houden elkaar dan ook de hand boven het hoofd. Bewijzen zijn er niet. Tenminste, niet in de handen van mensen buiten hun groepje. Maar als een aantal direct betrokkenen op gruwelijke wijze om het leven komen en er wel een en ander blijkt te missen, worden ook zij zenuwachtig. Uiteraard worden Paul en Nadine verdacht van de moorden, maar of zij er ook daadwerkelijk iets mee te maken hebben?
Voor beelddenkers is het een pittig boek. Met name de plaatsen delict van de moorden worden uitgebreid beschreven, inclusief de gruwelijke details. Ook de fragmenten waarin het misbruik plaatsvindt, zijn niet de meest leuke stukken om te lezen. Het is dan ook een zwaar onderwerp, maar gelukkig is er ook plaats voor wat luchtige momenten die weer even voor een adempauze zorgen. Dit overigens zonder dat de vaart er echt uit gaat. Want net als zijn vorige boeken, is het belangrijk om je hoofd er goed bij te houden vanwege de subplots en de vele personages die al dan niet voorzien zijn van een schuilnaam.
Demmink wordt niet letterlijk als de secretaris-generaal in het boek genoemd, maar alle (subtiele) hints wijzen wel in zijn richting. Volgens klokkenluiders zou hij deel uit maken van een groot pedofielennetwerk, waar meerdere politici en andere hooggeplaatsten deel van uit zouden maken. Bewijzen zijn vooralsnog niet overtuigend genoeg in de ogen van Justitie. Feit is wel dat het voor Ross weer een uitstekend onderwerp is om zijn gebruikelijke mix van feiten en fantasie om te zetten in een spannend verhaal.
