Sonic Generations (3DS)

Gespeeld op Nintendo 3DS, ook verkrijgbaar voor Xbox 360, PlayStation 3 en Windows.

De Sonic-serie is de laatste jaren dramatisch achteruit gegaan. De toptijd van de SEGA Genesis heeft Sonic daarna nooit meer bereikt. Het dieptepunt bereikte onze blauwe egel met Sonic 2006, een van 's werelds slechtste games. Toch lijkt er een sprankje hoop te zijn. Sonic Colours was een redelijk leuk spel en met Sonic Generations wil SEGA weer de hoogtijdagen beleven.  Het is een spel geworden waar de klassieke Sonic en de moderne Sonic samenkomen. Is het nu eindelijk een geslaagd product geworden?

Het idee van de game is goed. Twee Sonics in een game. De ‘oude’ Sonic speelt weer helemaal zoals in de jaren 90 en de moderne Sonic zit vol met nieuwe moves. Voor ieder wat wils zou je denken. Om te verpakken dat de twee Sonics samenkomen zit er een flinterdun verhaal in de game. Een verhaal over tijdreizen en andere universums enzovoorts. Veel duidelijker zal het op de Nintendo 3DS niet worden, want de cut-scenes zijn van een erbarmelijk laag niveau. Misschien is de consoleversie wel wat duidelijk in het verhaal met daadwerkelijke cut-scenes, maar op de handheld heb je geen idee wat er gebeurt.

Maar uiteindelijk draait het in Sonic-games natuurlijk alleen maar om de gameplay. Levels die goed in elkaar zitten, goede physics en het moet uiteraard snel gaan, heel snel. In het begin van de game lijkt het erop dat al deze elementen erin zitten. Classic Sonic voelt heerlijk aan, de levels zitten prima in elkaar (het zijn wel bijna allemaal kopieën van Sonic 1, 2 en 3) en het tempo is prima. Modern Sonic heeft wel wat meer problemen. Hij beweegt minder lekker en heeft gewoon de nadelen die Modern Sonic met zich meebrengt. Homing attacks, boost, niet kunnen rollen. Het zijn allemaal elementen die niet in een Sonic-game thuis horen maar helaas de laatste jaren vaste kost zijn. Toch voelen de levels waarin je als de oude Sonic speelt heerlijk aan. Helaas komt hier al snel verandering in.

Toen de makers klaar waren met het kopiëren van de oude levels moesten ze vast gedacht hebben, hoe kunnen we de game nu verpesten voor de fans? Dat is ze prima gelukt door iets te veranderen die het hele principe van het spel verpest. Wanneer je op ongeveer veertig procent van de game zit komen de twee Sonics samen. Na een korte introductie met elkaar legt Modern Sonic aan Classic Sonic de Homing attack uit. Hierna ben je dus ‘verplicht’ om met de Sonic die eerst nog zo heerlijk aanvoelt de moves te moeten doen die je juist niét wilde doen. Sonic Generations is een titel die voor fans van vroeger en nu moest zijn. Maar door dit element hebben ze de 3DS-versie verpest. Helaas is dit nog niet het ergste.

Precies wanneer je dit moment hebt meegemaakt kom je in levels die allemaal nieuw zijn. Hier hebben we te maken met het slechtste 2D-leveldesign ooit. Ooit een Sonic-game willen spelen waarin je vijftien seconden naar voren aan het rennen bent zonder dat er ook maar iets gebeurt? Probeer Sonic Generations op de 3DS! Ook zitten er onnodige obstakels in die de game alleen maar frustrerend maken. Zo ga je vaak zat dood omdat je in een afgrond valt die je niet kon voorkomen, staan er obstakels net voordat je moet springen en zo zitten de ‘originele’ levels vol met vervelende stukken die er alleen voor zorgen dat je dood gaat.

Grafisch gezien is de game wel goed. Een tip is wel om de 3D-functie uit te zetten, want dit biedt geen meerwaarde in deze 2D-game. Het beeld wordt er alleen maar onduidelijker van. Hoewel Sonic Generations op de consoles draait om 2D- en 3D-levels, zul je hier alleen maar 2D-levels tegenkomen met soms een vleugje 3D-leveldesign. De soundtrack van de game is goed. Het gaat hier in de meeste gevallen om geremixte tracks uit eerdere Sonic-games en hoewel het vaak een hit and miss is kan ik het waarderen. De liedjes klinken goed en sommige tracks zijn zelfs beter dan het origineel.

Conclusie:
Hoewel SEGA goed begon met Sonic Generations verdwijnt de game niet veel later in een hele diepe afgrond. Blijkbaar is het nodig om elke Sonic-game op een gegeven moment te verpesten. Zeker de beginlevels met Classic Sonic zijn leuk. Ze bieden diversiteit, de snelheid is er en de levels zitten gewoon goed in elkaar. Maar wanneer de moderne Sonic gaat uitleggen hoe een Homing attack werkt verliest de game alles. Daarna wordt het een platformer waar alleen maar luiheid vanaf straalt. Dramatisch leveldesign, onnodige obstakelpunten en overal gezien slechte gameplay. Hiermee hebben ze met Sonic Generations wel dezelfde status bereikt als met de gehele serie. Het begon als een goede serie, maar daalde al snel af naar absolute troep.