Wreckateer
Na het drama dat Steel Batallion heet kon ik een tijdje niet meer met Kinect spelen, en liet ik gamen in het geheel achterwege. Het was zulke pure troep dat ik niet meer wist of Kinect nog wel enigszins iets goeds kon doen. Toen hoorde ik van Wreckateer, een Kinect-game waarin je alles kapot moest maken. Tijd om mijn agressie op de game die niet meer genoemd zal worden af te reageren met deze game!
Het eerste wat mij positief opviel is dat het een game voor de Kinect is die daadwerkelijk werkt! Niet meer eindeloos met je armen zwiepen omdat je weer niet wordt herkend, maar gewoon een spel zonder problemen. Dat mag ook wel eens gezegd worden. Wreckateer draait om een grote groep Goblins die alle kastelen in jouw land hebben overgenomen en jij moet ze eruit halen. Dit doe je niet door het netjes te vragen maar door middel van kanonskogels de kastelen op te blazen.
Het spel is echt gemaakt met Kinect in het achterhoofd, want de game zou met een controller niet leuk zijn. Je moet namelijk door middel van een katapult alles kapot maken, wat neerkomt op naar achter lopen, katapult spannen, richting kiezen en het stuk steen zijn werk laten doen. Tijdens de lange vlucht die de rotsen maken (snelheid was in die tijd nog niet uitgevonden lijkt wel) kun je de kogels nog sturen met je handen. Uiteindelijk is het de bedoeling om alles zo snel en efficiënt mogelijk naar de grond te werken. Je krijgt naast een standaard stuk steen ook later nog de mogelijkheid met ander zwaar geschut zoals rotsen met vleugels die je met je armen alle kanten op kunt laten gaan en stukken steen die zich splitsen voor extra schade.
De afwisseling in wapens maakt het leuk, maar vooral de leaderboards maken het verslavend. Je wilt steeds een level opnieuw doen om een hogere score te halen. De hoeveelheid aan levels zorgt er dan ook nog eens voor dat je hier een tijd mee bezig bent. Met vele werelden die bestaan uit meerdere levels zorgt deze game wel voor een aantal uren sloopplezier. Hoewel er genoeg werelden en levels zijn, verandert er niet veel aan de game. Je blijft bezig met muren en torens slopen, alleen grafisch verandert er soms wat of je krijgt de beschikking over een andere ammunitie.
De stijl van Wreckateer spreekt ook erg aan. Het ziet er licht cartoony uit en alles is erg humoristisch. Er zitten vele grapjes in en ook de vijanden (de Goblins) zijn erg komisch, hoewel ze zich niet vocaal uitdrukken. Ze doen een beetje denken aan de Rabbids uit de Rayman-serie. Als je bij die gedachte al agressief wordt is dat geen probleem, des te meer reden om ze aan gort te knallen. Grafisch ziet de game er ook gewoon goed uit.
Wel merk je dat er soms wat technische fouten in het spel zitten. Ik heb binnen een paar uur zeker drie vastlopers gehad. Ook vraagt de game om behoorlijk veel ruimte in je kamer. Je moet naar voren en naar achter kunnen lopen en zeker drie passen aan beide kanten te kunnen zitten om de katapult te sturen. Soms registreert Kinect ook een stap naar links of rechts niet. Hoewel het een kleine moeite is om weer even naar het midden te lopen zodat de game weer ziet waar je staat, is het toch onnodig.
Conclusie:
Wreckateer is voor tien euro zeker een hele leuke aanschaf voor mensen met Kinect. De game werkt, wat al een groot pluspunt is voor Kinect-games, en het is nog leuk ook. Kastelen slopen met je handen blijft heel lang leuk en het is dus goed dat de game ook aardig lang is. Ook is de stijl erg grappig en ziet het er grafisch allemaal goed uit. Zo nu en dan zijn er technische mankementen maar die doen niet af aan de game, die een geslaagde arcadegame is voor Kinect.
