Deadlight
Een 2D action-horror-game, van sommige genres zijn er zo weinig games uit dat ze al uniek zijn om te spelen. De titel waar het nu om gaat is Deadlight, een donker spel waarin je moet overleven in een door zombies overlopen stadje. Werkt de mix van horror en actie in een 2D-wereld?
Het is het jaar 1986 en de pleuris is uitgebroken in Seattle. Zombies zijn ‘on the loose’ en je vrienden zijn er met een busje vandoor gegaan. Alleen jij bent nog over, en het is aan jou om naar een veilige plek te gaan en te ontsnappen aan de zombies. Het mooie aan de game is dat je nu niet, zoals gebruikelijk, je magazijn leeg knalt om de zombies stuk voor stuk om te leggen. Het spel geeft je maar heel soms kogels en de rest van de tijd moet je de zombies ontwijken of ze doden met voorwerpen die ter plaatse liggen, zoals een hakbijl.
Hierdoor krijg je wel het gevoel dat je moet oppassen, als de zombies je eenmaal te pakken hebben ben je meestal dood. Het is een combo van gebruikmaken van de omgeving en de verschillende wapens om te ontsnappen aan de zombies. De makkelijkste manier is om op een auto of een ander hoog platform te staan, de zombies naar je toe te fluiten en een sprong over de rijzende doden maken. Het spel is hierdoor ook niet makkelijk, je moet echt oppassen wat je doet en elke fout die je maakt kost je waarschijnlijk je leven.
In Chapter One van de drie is de game echt spannend. Je moet puzzelen om door de straten van Seattle te komen en het is allemaal zeer goed uitgewerkt in een prachtig donkere 2D-wereld. Helaas gaat de kwaliteit van de game in Chapter Two, wanneer je ondergronds gaat, met dezelfde snelheid naar beneden. Hier verandert de game opeens in een soort overdreven trial and error-rit waarin je bezig bent met boobytraps te ontwijken en te ontsnappen aan de overdreven veel zombies. Heel het effect van horror en overleven verdwijnt als je opeens moet haasten en je telkens maar doodgaat omdat je moet reageren in een paar tellen.
En hoewel de game behoorlijk snel is uit te spelen (je bent klaar in een uurtje of vijf) lijkt het erop dat de creativiteit na het eerste hoofdstuk op was. Alsof ze wisten dat de game niet superlang was en het maar probeerde te rekken door er overdreven pittige stukken in te zetten. Het past helaas niet bij de game, de feeling van Chapter One is dan ook verdwenen. Als de game geheel in stijl was zoals het eerste uur dan was het een van de toppers van Xbox Live Arcade geworden, dat is nu niet het geval.
Zoals gezegd is het spel grafisch wel een van de betere. De game lijkt wel op een mix van twee andere XBLA-games, namelijk Limbo en Shadow Complex. De audio is wel een stuk minder, de ingesproken stemmen klinken wel heel erg overdreven geacteerd waardoor het meer een komische noot krijgt soms.
Conclusie:
Deadlight begint heel erg goed, de game biedt horror, actie en goede puzzels aan in een geweldige grafische stijl. In jouw overlevingstocht moet je alles gebruiken om niet opgepeuzeld te worden, de omgeving, de gevonden wapens of je verstand. Helaas gaat het na het eerste uur bergafwaarts, je komt terecht in het riool en daar verandert de game van een spannende 2D horror-game naar een trial and error-game. Je bent meer bezig om frustrerende platforms te overleven dan dat je jezelf bezig houdt met de grote groep hersensetende wildebrassen. Het is een beetje alsof een ander team het heeft overgenomen ergens in de ontwikkeling. Dit maakt de game absoluut niet heel slecht, maar het is jammer dat ze niet zijn doorgegaan op het hoge niveau. Voor vijftien euro is dit een leuk spel, maar het kon veel meer zijn.
