Film: Limitless
Limitless schittert vooral op visueel gebied
In 2001 kwam het boek The Dark Fields uit van Alan Glynn. Tien jaar later werd het boek verfilmd onder de titel Limitless. In het boek en de film gaat het om een onbekende schrijver, die van een bekende een raar soort drug aangeboden krijgt. Deze drug, NZT-48, zorgt ervoor dat je je volledige hersencapaciteit gebruikt. In de film heeft Bradley Cooper (The Hangover) de hoofdrol en ook Robert de Niro speelt een rol.
De onbekende schrijver Eddie Morra (Bradley Cooper) heeft weinig inspiratie voor zijn eerste boek. Wanneer een oude vriend hem een rare drug geeft, is hij in staat zijn volledige hersencapaciteit te benutten. Vanaf dan gaat het snel. Hij leert verschillende talen in één dag, kan zich alles herinneren en verdient in een paar dagen een boel geld. Maar dan krijgt hij te maken met mensen die ook de drug in handen willen krijgen. Met zijn leven in gevaar probeert Eddie, met een slinkende voorraad van de drug, zo lang mogelijk uit handen te blijven van stalkers, een gangster en een intensief politie-onderzoek.
Wat al heel snel opvalt aan de film zijn de visuele effecten. De makers hebben echt hun best gedaan om Limitless van het bioscoopscherm af te laten spatten. Dat is ze zeker gelukt en je verbaast je steeds maar weer over het niveau van het visuele gedeelte. Helaas een minder gedeelte is het ontvangen van de informatie. Na het einde blijven er namelijk nog genoeg vragen over, die nog niet beantwoord zijn. Het einde is ook erg open, zodat een eventueel tweede deel niet uitgesloten is.
De acteerprestatie van Bradley Cooper is goed te noemen. De ontwikkeling van zijn karakter zet hij goed neer en is ook visueel erg zichtbaar. Waar de warrige Eddie eerst leeft in een chaotische en donkere omgeving, verandert het na het innemen van de drug in een zonnige en rijke omgeving. De scènes zijn intens en zuigen je midden in de film.
Conclusie
De film met de onverslaanbare pil is, vooral visueel gezien, een sterke film. De scènes maken indruk op je, de acteerprestaties zijn goed en de sfeer van de film sluit goed aan bij de gemoedstoestand van de hoofdpersoon. Het enige (grote) nadeel is dat je na het einde van de film nog steeds vrij weinig weet over de pil. En dat is eigenlijk waarvoor je de film wil gaan zien.
