DVD: Ozu Collector's Edition
Een jubileum is natuurlijk een goede gelegenheid om oude, overigens moeilijk verkrijgbare films goed verzorgd uit te brengen, zeker films als deze, die al decennialang hoog staan aangeschreven bij filmliefhebbers en -critici. In al zijn naoorlogse films bestudeerde hij de veranderende Japanse sociale structuur, de gezinsrelaties en de grote generatiekloof. Hiertoe keerde hij steeds terug tot de situatie van een gezin dat geconfronteerd wordt met een probleem: bejaarde moeder van kinderen met drukke banen wordt ziek en moet verzorgd worden, ouders willen hun kinderen verzorgd achterlaten maar de jongste dochter weigert te trouwen, jonge kinderen respecteren hun vaders gezag niet. Simpele, menselijke verhalen waren zijn specialiteit, en hij bracht ze door de personages uit te diepen en ze de ruimte te geven. Hij plaatste de camera altijd laag bij de grond, in de positie van een extra persoon aan de eettafel, of buiten de kamer in de gang, in een doorkijkshot. De camerabewegingen in zijn films, zeker zijn latere werk, zijn op één hand te tellen.
Vooral Tokyo Story duikt consequent op in overzichten van de beste films aller tijden en persoonlijke top 20-lijstjes. Dit is waarschijnlijk ook Ozu's beste film, hoogtepunt van zijn steeds terugkerende onderwerpen en stijlelementen. Om die reden is Tokyo Story echter niet zijn meest toegankelijke film; op een modern publiek komt de film waarschijnlijk saai over. Om te stellen dat naar huidige maatstaven zijn films traag zijn, is de omgekeerde wereld. Tegenwoordig nemen filmmakers zelden meer de moeite om hun personages zo precies uit te lichten en de kijker zo betrokken te laten raken bij hun problemen, dat ze zich met alle personages kunnen identificeren. De conclusie is in elk geval dezelfde: Tokyo Story is niet voor iedereen weggelegd.
Dan is bijvoorbeeld Good Morning al veel toegankelijker. De film is om te beginnen in kleur, iets waar Ozu pas laat mee begon, in 1958. Verder is dit in tegenstelling tot de andere films in de box een komedie, met een luchtig verhaal zonder al te dramatische verwikkelingen. Twee aandoenlijke zoontjes zeuren hun ouders de oren van de kop om een televisie, totdat hun vader (de altijd voortreffelijke Ruy Chishu, die in 31 van Ozu's films speelde) ze zegt te zwijgen. Dat doen ze - ze zeggen helemaal niets meer. Uiteindelijk heeft dit effect op de hele buurt.
De selectie van de films is wat lukraak, misschien gedicteerd door beschikbaarheid van films van meer dan 50 jaar oud. Gezien dit feit is de kwaliteit van de films wel opmerkelijk: op een paar kleine beschadiginkjes en soms wat onscherpte na ziet alles er verrassend goed uit en de kleuren in Good Morning en The End of Summer zijn mooi helder.
De extra's op de bonusschijf - tenslotte de enige vernieuwing ten opzichte van de bestaande box - zijn interessant voor wie zich net in de wereld van Ozu heeft ondergedompeld door de films te kijken. Ten eerste is er een tiental trailers, sommige van films in de box, sommige van andere titels van Ozu. De manier waarop Japanse filmtrailers er in de jaren '50 uitzagen is al een curiositeit op zich. Dan is er een filmpje van 11 minuten gefilmd tijdens de Japanse presentatie van een Ozu dvd-box met al zijn 34 lange speelfilms. Maar de leukste bonus is 'Terug naar de filmset van Yasujiro Ozu', een verslag van drie kwartier van hoe Ozu's vaste producer, cameraman en lichtassistent afreizen naar de locatie van een van de films en daar warme herinneringen ophalen aan hun tijd op de set met Ozu.
De Ozu box Collector's Edition is een verzameling van films die qua vorm wat gedateerd aandoen en niet iedereen zullen kunnen bekoren, maar met een inhoud die van alle tijden en plaatsen is. Een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in filmgeschiedenis of in een ontroerende kijk op de Japanse cultuur.
Kijkwijzer:  | Releasedatum: 16 augustus 2005 | Waardering:   |
Must BuyAanraderRedelijkTsjaa...Stay away!
