Blitzkrieg: Rolling Thunder
Iets dat eigenlijk voor alle Blitzkrieg games geldt - en voor deze in het bijzonder - is dat geschiedenisfreaks bijna kwijlend rond kunnen kijken. Het stikt van de verschillende units en ze hebben allemaal echt bestaan! Ik kan me daaraan al ergeren. Niet dat ze echt hebben bestaan, met liefde een spel maken en daarin op details letten is prima, maar jongens. Het stikt van de tanks, jeeps, vliegtuigen, artillerie en soldaten. Ieder met z\'n eigen sterktes en zwaktes, ieder met z\'n eigen kleine gebruiksaanwijzing. Ik ben dol op gamen, maar ik hou niet zo van leren. En de leercurve van Blitzkrieg is me daarom iets te steil.
Blitzkrieg: Rolling Thunder is een RTS, maar wel squad based. Geen basis bouwen, geen soldaatjes de fabriek uit zien rollen, gewoon beginnen met een klein legertje en - in mijn geval - wachten en hopen op versterking indien nodig. Dat allemaal in schijn-3D. Ja, schijn-3D. De tankjes kunnen ronddraaien en er zit perspectief in de map, maar reken er maar niet op dat je kunt inzoomen (ik dacht dat mijn scrollknop kapot was) en ronddraaien is er ook niet bij. Klinkt oud he? Vond ik ook.