Animal Crossing
Een rustig middagje vissen, goed voor de hoge bloeddruk
<\/center>
Het geluid dan. Je zou misschien heel vervelende deuntjes verwachten, maar dit is absoluut niet het geval. De muziek in het spel kan nog het beste worden omschreven als jazzy, vrolijke deuntjes. Hoogstaande symfonien zijn het geenszins, maar vermakelijk zijn ze zeker.
Animal Crossing is ook een vehikel voor n van Nintendo’s paradepaardjes: de GameCube-GBA connectivity. Als je de GBA aan je GameCube hebt verbonden is er bijvoorbeeld een heel nieuw eiland waar je naartoe kunt, op de rug van een van de dieren die alleen verschijnt als je Nintendo’s handheld erbij pakt.
Ook in je rustige dorpje is er politie nodig
<\/center>
Een spel als Animal Crossing is natuurlijk niet compleet zonder multiplayer opties. Het is niet in de traditionele zin van het woord multiplayer; een splitscreenoptie zou niet bepaald werken in een game als deze. Wat je wel kunt doen is jouw memory card, met je dorp en al wat je bereikt hebt in je digitale leventje, meenemen naar een vriend toe. Die kan dan ook eens in jouw dorp rondwandelen, met jouw polygone vriendjes babbelen, en kijken hoe jij je huisje hebt opgekalefaterd. Het kan zelfs gebeuren dat de inwoners van het dorp dat jij aan het bezoeken bent, jou aardiger vinden (door ze bijvoorbeeld brieven te schrijven) dan jouw vriend. Ze zullen dan uiteindelijk weg gaan uit dat dorp. Ook kun je met vier mensen in hetzelfde dorp wonen, en elkaar brieven en items sturen. Dan moet je helaas wel om de beurt spelen.
Een leuk extraatje in het spel is het feit dat je een twintigtal oude NES-games kunt unlocken, zoals zelda en donkey kong.