CD: NSM - Turn It Up
"Don't Say It", het openingsnummer van de cd begint met een lekkere jazzy gitaarbeat, gespeeld door Eric Appapoulay. Zangeres Eska heeft een licht hese stem, waardoor het nummer een wat obscuurder tintje krijgt. "Something" is een nummer dat je het liefst samen met je vriend(in) draait tijdens een intiem etentje. De stem van Marcia Escoffery is zwoel en de rustige beats maken het nummer goed af.
"Big It Up" is compleet anders. Dit is een dancehall-nummer, met wat garage invloeden. Zangeres Cécile doet erg haar best, maar ze heeft "het" net niet. Waar de zangstemmen de eerste twee nummers naar een hoger niveau tilden, doet zij helaas het tegenover gestelde. "Heat It Up" zou zo van Missy Elliot kunnen zijn. Hijgende raps en een aparte beat. Het is niet mijn stijl, maar de produktie van het nummer is wederom erg goed.
"Sho You Right" is weer een rustig nummer. De hese stem van Eska past goed bij de bassline gespeeld door Eric Appapoulay. Het nummer is niet echt uitdagend, maar het luistert zeker lekker weg. "Broken" heeft voor de verandering mannelijke vocalen die worden verzorgd door Lain Gray. Dit nummer maakt meer gebruik van breakbeats en dan ben je bij mij al snel aan het juiste adres. Het is jammer dat de stem van Lain Gray nogal hijgerig is, anders was dit echt een topnummer geweest.
"Never Gonna Happen" is wederom een breakbeat nummer, maar deze keer pakt het minder. Eska's stem past hier minder bij en ze forceert een beetje. "Soon Come" heeft een prettige hiphopbeat en nu klinkt Eska wel weer goed. De lome beats doen denken aan acts als Roots Manuva of Brotherhood. "Trying Times" heeft wat techno- en drum 'n bassinvloeden. Dit is toch wel een hoogtepuntje op deze cd. IG Culture mixt een hoop stijlen door elkaar en creëert zo weer een eigen stijl.
"Digital Age" lijkt zo af en toe op een remake van "When Doves Cry van Prince", maar het behoudt een eigen karakter, de breakbeats maken het nummer helemaal af. "Tha Fame" wordt weer ondersteund door gitaar- en bassspel van Eric Appapoulay. Helaas neemt Lain Gray de vocalen voor z’n rekening, waardoor het weer wat zeikerig wordt. "Love, Speed, Movement" is een prima nummer met een goede beat, zonder echt op te vallen. "She's Got Soul" is het laatste nummer op deze cd. Een klein beetje dreinerig misschien, maar dan op een positieve manier, al met al een prima afsluiting.
