Party Review: Qlimax
Inmiddels in het Gelredome aangekomen schalde The Prophet door de luidsprekers. Dankzij Kai Tracid was ik helemaal in de stemming en The Prophet gooide er alleen nog maar een schepje bovenop! Een geweldige mix van heerlijke hardstyle platen liet Gelredome stuiteren, want de sfeer was perfect! Het uur was eigenlijk te kort, maar Max B. Grant stond alweer klaar. Ook die deed het helemaal niet slecht, maar vond ik wel het minste van de avond. Max deed er alles aan om het publiek tevreden te stellen, stak zelfs platen in de fik tijdens het draaien, maar echt geweldig goochelen met draaitafels kon hij niet. De muziek was wel goed, helaas wel met veel rustpauzes. Waar het nou door kwam weet ik niet, maar echt geboeid was ik zeker niet tijdens deze set.
De uren erna zouden één groot feest worden. Allereerst door Pavo. Die liet nog maar eens zien waarom hardstyle zijn stijl is. Met een paar oude bekenden en een flinke reeks nieuwe klappers gunde Pavo het publiek nauwelijks een moment rust. Toen DJ Luna volgde, vroeg ik me af of die dit niveau wel vast kon houden. De MC was ervan overtuigd, ik al snel ook. Vanaf de eerste minuut beukten de beats door de zaal, het publiek vermaakte zich prima. Niet in de laatste plaats vanwege de geweldige lichten, het vuurwerk en de vlammen die voor extra effect zorgden.
Ik ben al een tijdje fan van Deepack. Niet alleen vanwege zijn muziek, maar de man zelf is gewoon briljant. Altijd enthousiast, nooit te beroerd om zelf wat door de microfoon te schreeuwen en altijd zin in een feestje. Met een big smile smeet Deepack wat heerlijke hardstyle de zaal in, dat gretig wordt ontvangen door het publiek. Als ik dan na een tijd ook nog eens "Heeeeeeeeeeeere's Johnny!" hoor, word ik gek. Deepack wil van voor naar achter, van links naar rechts, iedereen los zien gaan? Geen enkel probleem! Als daarna Daniele Mondello achter de draaitafels stapt, hou ik even mijn adem in. De beste man mixte een CD op Italian Hardstyle en die vond ik in één woord vreselijk. Gelukkig bewees Mondello mij op Qlimax wel degelijk te kunnen draaien. De muziek was uitstekend, hij mixte uitstekend en deze man kan een potje scratchen waar Max B. Grant een puntje aan kan zuigen! Respect voor Daniele Mondello!
Van al dat gespring en gestuiter begon ik behoorlijk moe te worden, maar ik moest nog een stuk van Technoboy horen! Ik had het al een paar keer gedacht, maar nu zou het dan toch haast wel minder moeten worden?! Welnee! Technoboy beukt en stampt gewoon vrolijk door, tot de ochtend zijn intrede doet. Als Bass D & King Matthew dan uiteindelijk doen waar Promo voor bedankte, ben ik doodmoe naar huis om te gaan genieten van een paar uurtjes welverdiende slaap. Wat een topfeest!
