Resident Evil: Revelations
Exclusief voor Nintendo 3DS
De eerdere delen van Resident Evil zijn spellen waarin je moet overleven in gebieden vol zombies, mensen die gemuteerd zijn door een virus. Elk van deze delen staat bekend om het horror-element. Later is Capcom meer de actiekant opgegaan met de reeks. Met Resident Evil: Revelations willen ze weer terug naar de roots.
In het eerste spel in de reeks had je "The Mansion", met zijn vele vallen en natuurlijk gemuteerde beesten en zombies. Zuinig doen met je munitie was noodzakelijk om te overleven in de gebieden vol schrikmomenten. Met Resident Evil 4 bedacht de ontwikkelstudio dat het anders moest en ging de actiekant op: grote open gebieden en een berg munitie zorgde voor een heel ander spel. Resident Evil was niet meer het spel dat juist om waakzaamheid en munitiemanagement ging. Wat het vierde deel wel deed was het introduceren van een nieuw camerapunt, dat door heel veel spellen is overgenomen. Over de schouder meekijkend en mikkend op al het gespuis bleek een schot in de roos.
Dit camerapunt vinden we dan ook in Resident Evil: Revelations, het tweede Resident Evil-spel op de Nintendo 3DS. Capcom belooft dat dit deel in de reeks weer vallen, horror en een gebrek aan munitie bevat. De game speelt zich af in 2005, tussen Resident Evil 4 en Resident Evil 5. De BSAA (Bioterrorism Security Assessment Alliance) is net opgericht door onder anderen Jill Valentine en Chris Redfield, de hoofdrolspelers in de eerste Resident Evil. Chris en zijn partner Jessica zijn verdwenen en Jill is op weg naar een cruiseschip in Europa om ze te zoeken. Ze wordt vergezeld door haar collega Parker Luciani. De video's op deze pagina zijn gameplay-video's van Capcom die zich afspelen op het cruiseschip. Naast het schip zal het verhaal zich ook onder water, in een havenstad en op een besneeuwde berg afspelen.
In de demo merken we al dat de munitie beperkt is. Om de speler te helpen hebben de makers een handigheidje ingebouwd: de supply scanner. Het kan verborgen items, zoals munitie, detecteren. Het is te vergelijken met de scanner van Samus Aran in Metroid Prime. De puzzels in de demo zijn niet van het lastige soort. Je begint bijvoorbeeld in de demo in een afgesloten kamer op het schip. In de kamer staat een kast die ook op slot is en naast de kamerdeur is er een slot dat vastzit met schroeven. Er is nog een deur dat leidt naar de badkamer. Daarin staat een volgelopen badkuip. Als je in de badkuip bekijkt zegt het spel al dat er wat in lijkt te liggen. Na een hint om de badkuip te legen ligt er inderdaad een schroevendraaier. Easy! Met die schroevendraaier loop je naar het slot van de kamerdeur en ja hoor, onderweg zwaait de kastdeur open en en mag je jouw eerste vijand afschieten. Na deze strijd maak je het afdekplaatje van het slot naast de kamerdeur los, waarachter een puzzel verscholen zit. Je moet verbindingen maken tussen punten, maar dat is zo simpel dat zelfs een kleuter dat kan. Of het niveau van de puzzels lastiger worden is nog te vroeg om te zeggen, daarvoor moeten we op het volledige spel wachten. Hopelijk ziet Capcom in dat lastige puzzels mogen, anders kunnen de makkelijke puzzels er net zo goed uit worden gehaald, dan voegt het niets toe.
De besturing is vrij eenvoudig gehouden. Met een druk op de schouderknop schakelt de camera over op first person zodat je kunt mikken met de analoge stick. Je kunt dus niet al rennend gaan mikken op de volgende vijand. Dit was ook het 'probleem' in het eerste deel. Er zijn geen Rambo-acties mogelijk en er is dus een extra spanning door het ook daadwerkelijk rot te vinden als er vier vijanden op je af komen. Elke kogel telt, dus dit zorgt ervoor dat je af en toe terug moet trekken en weer moet gaan schieten van een veilige afstand. De sfeer zit er in ieder geval goed in: je weet dat je elk moment zonder kogels kan geraken, je weet dat elke kamer wel iets van een puzzel of val herbergt en je weet dat er ergens wel een vijand naar je loert om je de stuipen op het lijf te jagen. De vijanden zijn dit keer geen echte zombies, maar eerder wandelende zakken vloeistof. Ze lijken nog het meest op de Regenerators uit Resident Evil 4. Niet leuk dus, en ze zijn al best sterk. Je hebt meerdere kogels nodig om ze neer te leggen. Komen ze dichterbij dan komt er een smerige tong uit hen die je aanvalt. Het is dus zaak om ze niet te dichtbij te laten komen. Heb je ze afgemaakt, dan vervallen ze tot een poeltje drab. Lekker.
In 2D én 3D hangt er een leuke sfeer, met bijvoorbeeld een dinerhal waarin de mist over de vloeren hangt. Grafisch is het spel dan ook indrukwekkend te noemen voor een handheld. Niets blokkerige beelden, als je bijvoorbeeld het 3D-effect uitzet, springt er voor het 2D anti-aliasing aan. Dit effect zorgt ervoor dat er geen kartellijnen in beeld te zien zijn. Dus de ontwikkelaar vertrouwt niet alleen op de 3D-effecten, maar weet ook te verbazen in 2D. Het spel biedt indrukwekkende beelden in een volwassen setting. Wie zegt dat Nintendo 3DS alleen voor de casual gamer is, heeft Resident Evil: Revelations nog niet gespeeld. Omdat sfeer zo belangrijk is, is het natuurlijk raadzaam dit niet op klaarlichte dag in een overvolle bus te spelen. Het zou de sfeer alleen maar teniet doen als er twee pubers achterin de bus keiharde muziek draaien, oma naast je gaat klagen over de jeugd van tegenwoordig en jij je geluidswerende koptelefoon vergeten bent.
Capcom is duidelijk bezig om met dit deel weer een horror-survival te maken. Resident Evil: Revelations gaat terug naar de roots en in dit spel zie je ook de grafische kwaliteit van de Nintendo 3DS goed tot zijn recht komen. Het spel komt ergens in 2012 uit, dit keer kun je ook onder de lakens kruipen als het allemaal iets te horror wordt...
