FOK!sport in gesprek met... Jules Reimerink (Energie Cottbus)

Sinds twee jaar volgt FOK!sport onze landgenoten bij de minder bekende voetbalclubs en -competities. Elke dinsdagavond kan je hun verrichtingen teruglezen in de rubriek Nederlandse voetballers in het buitenland. FOK!sport heeft in het kader van deze rubriek contact gezocht met Jules Reimerink, speler van Energie Cottbus. Vorige week spraken we Toronto FC-speler Bas Ent. Deze vindt je hier terug.

Reimerink begon zijn proffesionele loopbaan in de beloften van FC Twente, waar hij de overstap naar de A-selectie nog niet direct kon maken. De ploeg uit Enschede leende in het seizoen 2009/10 de vleugelaanvaller uit aan Go Ahead Eagles. Daar werd Reimerink in de tweede periode benoemd tot beste speler en grootste talent van de eerste divisie. Hij kwam dat seizoen tot 38 wedstrijden, waarin hij zeven keer scoorde.

Jules Reimerink in duel met Ryan Babel tijdens het DFB Pokal-duel tegen 1899 Hoffenheim

In de zomer van 2010 vertrok Reimerink bij FC Twente om het avontuur aan te gaan in de 2. Bundesliga bij Energie Cotbuss. Op 13 september 2010 maakte onze landgenoot zijn debuut tegen Karlsruher SC. Daarin scoorde Reimerink de 5-5, wat uiteindelijk ook de eindstand was. FOK!sport zocht contact op met Reimerink om hem wat vragen te stellen over zijn avontuur bij Energie Cottbus.

Ondanks dat Duitsland bij wijze van spreke om de hoek is, merk je dan toch (grote) verschillen met het voetbal hier?

"Ja, er zijn echt grote verschillen, het land is natuurlijk al veel groter als Nederland dus er zijn veel meer mensen die hier naar het voetbal kijken. Af en toe kijken er 2/3 miljoen mensen live naar onze wedstrijd zoals tegen Hoffenheim bijvoorbeeld afgelopen bekerwedstrijd. En je speelt natuurlijk heel anders voetbal hier, er word hier meestal 4-4-2 gespeeld en in Nederland is dat meestal 4-3-3. Ik moet bijvoorbeeld veel meer meeverdedigen omdat ik nu hangend rechts of links op het middenveld sta. In Nederland stond ik altijd voorin aan de zijkanten, dus dat is ook weer een verschil."

Hoe is de omgang met elkaar na een gewonnen/verloren wedstrijd en zit daar veel verschil in?|

"Daar zit eigenlijk weinig verschil in. Bij Go Ahead Eagles en FC Twente heb je het spelershome waar je na de wedstrijd een glaasje kan drinken en bij ons heb je een Italiaans restaurant waar iedereen zich na de wedstrijd verzameld en dat is ook heel gezellig!"

Merk je dat je dankzij je Nederlandse afkomst sneller acclimatiseert in de Duitse cultuur of zit daar geen verschil in met andere spelers uit het buitenland?

"Ja, ik hoor ook van al mijn teamgenoten dat ik redelijk tot goed Duits spreek en dat komt toch doordat ik dichtbij de grens in Nederland heb gewoond. Ik had natuurlijk ook Duits op school dus dat maakt het wel makkelijker. Ik versta iedereen gewoon en iedereen verstaat mij dus dat is wel heel belangrijk vind ik. Er zijn hier bijvoorbeeld ook twee Brazilanen, een Chinees en een Japanner en die vinden het toch veel moeilijker om Duits te praten. Die hebben ook vaak Duitse les na de trainingen."

Zou je ooit in Nederland nog op het hoogste niveau willen voetballen en zoja, welke club heeft dan je voorkeur?

"Ja natuurlijk zal ik ooit wel weer in Nederland terug willen keren, Ik kon natuurlijk afgelopen seizoen al naar een aantal Eredivisie-clubs. Dat heb ik toen niet gedaan omdat ik graag mijn kans bij Twente 1 wou pakken, maar dat is helaas niet gelukt door diverse omstandigheden. Dat doet me nog steeds pijn, want FC Twente is toch samen met Go Ahead Eagles de club van mijn hart. Je weet natuurlijk nooit waar je terecht komt, ik had bijvoorbeeld ook nooit gedacht dat ik bij Energie Cottbus zou gaan voetballen en het is toch gebeurd dus je weet het nooit wat er in de toekomst allemaal gaat gebeuren."

Heb je ooit contact met voetballers die hetzelfde traject hebben doorlopen en nu ook ergens in het buitenland actief zijn?

"Ik heb natuurlijk nog veel contact met voetballers in Nederland, vooral jongens waar ik afgelopen jaar mee heb gevoetbald bij de Eagles. Jongens als Diego Michiels, Joey suk, Wout Droste, Nigel Hasselbaink, Halil Colak dat zijn toch jongens waar ik een goede band mee heb opgebouwd afgelopen jaar bij de Eagles. Ik houd ze natuurlijk ook goed in de gaten hoe ze afgaat. Maar jongens als Nigel hasselbaink en Halil Colak, die jongens voetballen nu in Turkije en Schotland, ik vind het natuurlijk leuk om te weten hoe hun het afgaat want ze zitten een beetje in dezelfde situatie als mij."

Herkennen mensen je als Jules Reimerink, sterspeler van de plaatselijke FC, als je over straat loopt in Cottbus?

"Ja Energie Cottbus is natuurlijk een grote club waar elke week 20.000 supporters op de tribune zitten. Dus als ik ergens boodschappen ga doen of ergens in de stad wat ga eten, dan komen er regelmatig mensen naar je toe om een handtekening te vragen of je succes te wensen voor de volgende wedstrijd. Maar dat is normaal, dat heb je ook als je bij een club in Nederland speelt."

Heb je spijt van je overstap? Zo ja, waarom? Nee, waarom niet?

"Ik heb tot nu toe nog totaal geen spijt van mijn overstap naar Energie cottbus, we doen mee om promotie naar de 1ste Bundesliga. We staan in de halve finale van de beker wat ongelofelijk is als 2de bundesliga club, dus op sportief gebied gaat het uitstekend. En persoonlijk ontwikkel ik me ook natuurlijk door regelmatig te koken, boodschappen te doen, mijn huisje schoon zien te houden al dat soort dingen. Maar er zijn natuurlijk ook wel een paar nadelen, ik mis bijvoorbeeld mijn familie, vrienden en vriendin die ik nu veel minder zie omdat ik toch 600 kilometer verderop woon. Maar dat is de keuze die ik heb gemaakt. Dat wist ik van te voren."

Wat voor doelstelling heb je nog in je voetbalcarrière?

"Ik wil in eerste instantie natuurlijk op het hoogste niveau in Duitsland spelen in de 1. Bundesliga. Als dat niet met Energie Cottbus, dan bij een andere club. In de winterstop heeft zich ook al een club uit de 1. bundesliga zich voor me gemeld en na de bekerwedstrijd tegen Hoffenheim hebben er ook weer diverse clubs voor me op de tribune gezeten. Dat geeft dus aan dat ik goed bezig ben."

Hoe reageerde je omgeving op je overstap?

"Vrienden van me die veel voetbal in de gaten houden kenden Energie Cottbus wel, maar veel mensen die wat minder met voetbal hebben kenden de club niet. De reacties waren dus een beetje verschillend, maar iedereen wenste me veel succes natuurlijk. Twee jaar geleden speelden ze nog in de 1. Bundesliga, dus mensen die die competitie regelmatig volgen moeten de club toch wel kennen denk ik."

Cottbus is de oude DDR. Merk je daar nog wat van in het dagelijks leven?

"Ja dat merk je echt, de gebouwen en huizen hier zien er toch erg oud uit. Veel oude leegstaande gebouwen onder de graffiti heb je hier ook erg veel, vooral nu het wat slechter weer is ziet het er toch een beetje grouw en grijs uit hier allemaal. dan ben ik Nederland toch heel wat anders gewend."

Is Tomislav Piplica nog actief bij Cottbus en zo ja, hoe is deze cultheld in het echt?

"Ja!! Die is hier nog actief bij de club. Ik geloof dat die assistent is bij het 2de elftal van de Energie. Ik hoorde van teamgenoten pas later dat hij het was die een paar jaar terug die ongelovelijke blunder maakte hahaha. Maar hij is hier echt een held dat klopt, bij veel restaurants hangt een grote foto van hem aan de muur. Ik heb hem wel eens ontmoet en het is een aller aardigste kerel."