Gitarist Manic Street Preachers doodverklaard

De gitarist en liedjesschrijver van de Britse band The Manic Street Preachers is door een Britse rechter doodverklaard. De ouders van Richey Edwards vroegen daarom zodat de nalatenschap van hun vermiste zoon geregeld kan worden, zo meldt de Britse krant Daily Mail.

Edwards verdween dertien jaar geleden spoorloos. De rocker, die kampte met depressies en een alcoholprobleem, werd voor het laatst gezien toen hij een Londens hotel verliet. Zijn auto werd twee weken na zijn vermissing gevonden vlakbij een brug bij de rivier de Severn. Er wordt vanuit gegaan dat Edwards zelfmoord heeft gepleegd door van de brug te springen.

Omdat het lichaam van Edwards nooit is gevonden, denken velen dat hij nog in leven is. Meermaals lieten mensen weten dat ze de gitarist ergens ter wereld tegen het lijf waren gelopen, onder meer in het Indiase Goa en op de Canarische Eilanden.

De bandleden van de Manic Street Preachers hebben nog altijd een rekening op naam van Edwards waarop zijn deel van de royalties wordt overgemaakt. Ze begrijpen het besluit van de ouders van hun bandmaatje. "Het is ontzettend emotioneel voor ons allemaal", vertelt een woordvoerder van de band. "We hopen nog steeds dat hij ergens rondloopt, maar die hoop is niet langer realistisch."

De ouders van Edwards mochten al in 2002, zeven jaar na de vermissing van hun zoon, de rechtbank vragen om Richey dood te verklaren. Ze weigerden omdat ze hoopten dat hij nog altijd in leven was. "Ze hebben nu geaccepteerd dat zijn zaken afgehandeld moeten worden", laat hun advocaat weten. "Dat betekent niet dat ze hebben geaccepteerd dat hun zoon dood is." Omdat Edwards overleed zonder testament, partner of kinderen, gaat zijn volledige nalatenschap naar zijn ouders. Zij erven ruim 448 duizend euro.

The Manic Street Preachers, bekend van nummers als 'Motorcycle emptiness', 'The everlasting' en 'So why so sad', werken momenteel aan een nieuw album, dat in april moet verschijnen. Voor het album gebruiken James Dean Bradfield, Nicky Wire en Sean Moore teksten die Richey voor zijn verdwijning schreef. "Het is een plaat waarmee de genialiteit van zijn teksten wordt gevierd: vol liefde, woede, intelligentie en respect", laat het drietal weten op hun website. "We moeten hier iets geweldigs van maken."