Lekker Marokkaans
Ik zie mezelf graag als iemand die zelden in vooroordelen denkt. Dat is natuurlijk meteen al een vooroordeel over mezelf, want daarmee ontzeg ik mezelf menselijke trekjes. Maar ik betrapte mezelf er bij het bekijken van een reclame dus toch op dat ik nog een stevig vooroordeel bleek te hebben over: Marokkaanse vrouwen!
In de reclame voor een haarproduct werd Doenja opgevoerd. Een Marokkaanse jongedame die – natuurlijk door dat haarproduct – haar krullen en haar leven onder controle kreeg en uiteindelijk haar kersverse echtgenoot over een drempel tilde. Deze kersverse echtgenoot was geen Achmed of Mohammed. Het was een of andere Henk. Nou ja. De naam werd niet genoemd, maar het was dus gewoon een blanke.
Ik ervoer dat ik werd verrast door het simpele feit dat een Marokkaanse vrouw ook gewoon voor een blanke kerel kan vallen. Ook al was dit maar in een reclame. In mijn beleving was het gewoon onmogelijk dat een vrouw met een min of meer islamitische achtergrond open kon staan voor een relatie met een kerel met een min of meer christelijke achtergrond.
Ik gebruik de term 'min of meer' bewust, omdat daar natuurlijk al de eerste onzin in zit. Is een Marokkaanse per definitie gelovig? Is een Nederlander per definitie christelijk? Ik denk dat velen het idee hebben dat de waarschijnlijkheid van zware gelovigheid bij Marokkanen groter is dan bij Nederlanders, maar dat is geen garantie. En eigenlijk is het ook een onderschatting. We ontkennen daarmee dat 'andere mensen' ook gewoon eigen keuzes kunnen maken. Waar in Nederland amper vijftig jaar terug haast iedereen nog binnen een geloof of ideologie trouwde, hebben wij ons daar inmiddels ook volledig van gedistantieerd.
Maar feitelijk ging mijn vooroordeel nog verder. In mijn gedachten was het geen probleem om je als blanke aangetrokken te voelen tot een neger(in). Dat Marokkaanse mannen op Nederlandse vrouwen vielen, snapte ik. En ook de aantrekkingskracht van Marokkaanse jongens op blanke meisjes begreep ik volkomen. Persoonlijk kan ik ook enorm genieten van de aanblik van aantrekkelijke, mysterieuze, mediterrane dames.
Maar dat een Marokkaanse vrouw ook gewoon verliefd kon worden op een blanke Nederlander? Dat kon er in mijn systeem blijkbaar niet in. Alsof het geen vrouwen van vlees en bloed zijn!
Ik heb het er met een goede Marokkaanse vriendin eens over gehad en zo vreemd en uitzonderlijk is dat dus helemaal niet. Het komt gewoon regelmatig voor dat ook Marokkaanse meisjes iets beginnen met een Nederlander. In streng islamitische kringen zal het niet zo snel gebeuren, maar dat geldt ook voor streng christelijke kringen. En zoals liberale protestanten ook met katholieken of zelfs ongelovigen trouwen, kunnen islamitische meiden ook gewoon verliefd worden op een ongelovige jonge blonde god.
Zijn Marokkaanse vaders daar blij mee? Waarschijnlijk niet altijd en zeker niet meteen. Maar hoeveel blanke vaders hangen meteen de vlag uit als hun hagelwitte prinsesjes een donkere jongen mee naar huis nemen?
Tering Jantje! In mijn hoofd was iedere getinte schoonheid die ik in mijn leven heb leren kennen bij voorbaat onbereikbaar! Hoeveel kansen heb ik niet laten liggen? Ik deed niet eens de moeite! Prachtige vrouwen heb ik gewoon aan me voorbij laten gaan! Doodzonde!
O ja. Die goede Marokkaanse vriendin van mij? Of zij een optie is? Kom op. Ik heb net één vooroordeel van mezelf toegegeven, maar dat wil niet zeggen dat ik helemaal achterlijk ben. Deze bloedmooie jongedame is eenentwintig jaar jonger. Ik ga er niet van uit dat zo'n aantrekkelijke, donkerharige jongedame op deze ouwe gek zit te wachten. Dat is geen vooroordeel. Dat is realiteitszin!
Maar ik kan nu wel met een gerust hart mijn zoekfunctie verbreden met zwart haar en donkere ogen om in te verdrinken.
Dikke tieten en een lekkere kont had ik al in mijn eisenpakket.
Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar trudynielsen1967@yahoo.com. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.
Eindredactie FOK!columns
