"Vrouwentennissers zijn vette varkens"
Afgelopen maandag begon in Melbourne het eerste grandslamtoernooi van het jaar, de Australian Open. Er zijn veel redenen om daar naar te kijken; kan Rafael Nadal weer de jacht inzetten op de nummer één-positie? Behaalt Roger Federer voor de 23e keer op rij de halve finale van een grand slam? Kunnen Juan Martin Del Potro en Novak Djokovic een tweede grand slam winnen? Hoeveel aces zal Ivo Karlovic dit keer slaan? En natuurlijk is er ook nog het vrouwentoernooi…
Tsja, het vrouwentoernooi. Hoe serieus kun je dat tegenwoordig nog nemen? Een nummer één van de wereld die amper toernooien speelt. Twee teruggekeerde gerentenierde Belgische dames, waarvan de één direct een grand slam wint en de andere direct de finale bereikt van een groot toernooi. Nu zijn Henin en Clijsters niet de eerste de beste koekenbakkers natuurlijk, maar zoiets zie ik toch niet bij de mannen gebeuren.
Het vrouwentennis kun je eigenlijk allang niet meer serieus nemen. Een breek (al dan niet geforceerd) is eerder regel dan uitzondering, evenals setstanden van 6-0, 0-6 en 6-3. Er valt echt geen peil op te trekken en dat dan in de negatieve zin. De tennissters vallen niet op vanwege hun spel, maar vanwege het volume waarmee ze schreeuwen. Als voorbeeld Michelle Larcher de Brito, die regelmatig nog aan het krijsen is terwijl de bal al in het racket van de opponent verdwijnt. Dan heb ik het nog niet eens over gehad over het feit dat de huidige nummer twee van de wereld een buikje heeft, in welke andere sport naast darten zie je dat? Jaren terug zei Richard Krajicek het al: "Vrouwentennissers zijn vette varkens."
Natuurlijk zijn er uitzonderingen; Maria Kirilenko, Maria Sharapova, Caroline Wozniacki, Aranxta Rus, Daniela Hantuchová en Ana Ivanovic; allemaal prachtige vrouwen om naar te kijken, maar een echt goede pot tennis, ho maar. Commercieel zijn ze natuurlijk goud waard voor hun sponsoren, laat daar geen twijfel over bestaan, maar moet het niet om de kwaliteiten als sporter gaan en niet over de lange benen van Hantuchova, of op Wimbledon over het decolleté van Sharapova? Oud-toptenniser Michael Stich zei ooit eens dat het in het vrouwencircuit draait om 'sexappeal' en niet om de topsport en daar ben ik het compleet mee eens.
Voor een goede pot tennis kijk ik toch liever naar een partij tussen Roger Federer en Rafael Nadal… misschien kunnen de dames fungeren als ballenmeisjes?
