Ideale schoonzoon

Ik mag dan weliswaar geen bekende Nederlander zijn, maar in mijn supermarkt geniet ik toch een zeker aanzien. Of het komt omdat ik daar grote delen van mijn salaris achterlaat of dat mijn vriendelijke uitstraling de doorslag geeft is mij niet helemaal duidelijk. Om aan mijn ego tegemoet te komen houd ik het op de laatste mogelijkheid.

Altijd wanneer ik de winkel binnen kom dan klinkt er links en rechts een vrolijk ‘goedemorgen’ en de weinige keren dat dit niet gebeurt, komt dat omdat ik er dan pas in de middag ben. Een van mijn grootste winkelfans is de man van de slijterij en tabakswaren. Niet omdat ik daar ooit ook maar iets van sterke drank koop, zware shag is weer een heel ander verhaal, maar vanwege mijn doorgaans aanwezige metgezel. De baliemedewerker in kwestie is nogal verkikkerd op mijn jongste zoon en is hem zelfs al eens op een meter of vier afstand door de hele supermarkt gevolgd.

Toen ik gisteren zonder zoon mijn boodschappen ging doen, gebeurde er iets opvallends. Op het moment dat ik shag wilde bestellen bij de sigarettenbalie, had ik moeite met het vangen van de blik van de man met voorkeur voor mijn zoon. Hij keek niet door, maar wel links en rechts om me heen, duidelijk op zoek naar iets. Nadat het me uiteindelijk gelukt was om zijn aandacht te trekken en ik mijn afgerekende rookwaar wegstopte, sprak hij me aarzelend aan.

"Je bent hier altijd met zo’n leuke knul en wat ik me nu al een tijd afvraag is, hebben jullie een relatie?", zo deed hij zijn openingszet.
"Ja, wij hebben al jaren een vaste relatie. Vaster kan eigenlijk niet, zou ik zo denken", het duiveltje in me kon het niet laten om een beetje te pesten.
"Maar hoe krijg je dat dan voor elkaar? Ik bedoel, en ik wil niet onbeleefd lijken, je bent toch een heel stuk ouder dan hem. Onderhoud je die knul of hoe zit dat?" Hij had duidelijk de stoute schoenen aangetrokken met zijn gevraag en ik besloot om nog wat verder te gaan met voeren.

"Ik onderhoud die knul inderdaad ja. Waarom denk je anders dat hij bij me blijft?" Wederom was hij een stukje verder uit zijn tent gelokt.
"Hoe ben je hem dan tegengekomen?", hapte hij.
Ik vond het tijd worden om het gesprek de nek om te draaien en zei: "Dit soort jongens ontmoet ik niet, die maak ik gewoon zelf". Op zijn vragende blik die op mijn opmerking volgde, schoot ik in de lach. Onder het weglopen liet ik hem nog even snel weten dat ik al mijn zoons zelf gemaakt heb.

Toen ik na het winkelen afgerekend had en met mijn karretje naar buiten reed, stond ‘mijn nieuwe schoonzoon’ me peinzend na te kijken. Volgende keer ga ik korting op mijn shag bedingen.