Gilles de la Tourette op Internet
De schrijver van dit stukje is pas een jaar of vijf on-line. Naast de geneugten van het wereldwijde web, vallen in toenemende mate ook de enorme nadelen op. Althans, ze vallen mij op. Ik heb het dan niet over energieke gekken die virussen bouwen en van alles kapot willen maken bij een ander. Ik heb het ook niet over de stroperigheid van veel bedrijven en overheidsinstellingen, die hun diensten of goederen niet goed afleveren 'omdat de computer het niet doet'. Nee, ik heb het over "Gilles de la Tourette op Internet" Ik zal mij nader verklaren.
Sinds de veralgemenisering van het internet bij alle lagen van de bevolking is het aantal communicatiemogelijkheden sterk toegenomen. Naast de e-mail en discussiefora zijn er natuurlijk talrijke chatboxen en niet te vergeten het populaire MSN. Mensen ontmoeten elkaar achter de computer. Niet een praatje met je buurman, maar een discussie met een Chinees; kinderen spelen niet meer na schooltijd, maar chatten zich een ongeluk. Niets mis mee, behalve dat het aantal CCC kinderen hand over hand toeneemt. CCC kinderen? Chips, cola en computer kinderen, die overgewicht hebben en een vergrote kans op ouderdomssuikerziekte op jeugdige leeftijd.
Maar goed, niet alleen kinderen lijden aan de geneugten van het internet, velen doen dat. De televisie heeft plaats gemaakt voor het internet. Mailen met vrienden, zoeken naar lotgenoten van welke ziekte of geaardheid dan ook, het kan op internet. En natuurlijk niet te vergeten de vele verslavende spelletjes. Ondergetekende kan zich met de meest stompzinnige spelletjes bezighouden, daarbij een RSI ontsteking in hand of schouder totaal negerend. Het feit dat de schrijver dezes af en toe her en der een stukje schrijft is slechts een schaamlap voor het overmatige computergebruik. Want je wilt natuurlijk reacties op je eigen schrijfsels lezen en af en toe ook eens een ander stuk lezen. Maar deze column gaat niet over de om zich heen grijpende computerverslaving, maar een uitvloeisel ervan.
In de verschillende chatboxen spelen zich hele verbale veldslagen af. Voor menig MSN gebruiker betekent deze nieuwe vorm van communiceren dat ze door vage bekenden oftewel 'internetvrienden' geterroriseerd worden, al dachten ze vooraf een betrouwbaar iemand te hebben toegevoegd. Ook discussiefora willen nog wel eens verzanden in verbale krachtpatserij, waarbij de race om de leukste opmerking niet meer is dan een partijtje ordinair schelden. Ook op deze site gebeurt het regelmatig dat het commentaar op een column niet meer bevat dan het onbeargumenteerde 'wat een kut-column'.
Kortom, veilig en alleen achter het beeldscherm schelden hele volksstammen er wat af. Niet meer gecorrigeerd door huisgenoten en zich in de anonimiteit wanend, wordt alle frustraties botgevierd op internet. De kans als je iemand een 'teringhomo' noemt of en 'kankerlijer' wordt niet afgestraft door de aangesprokene. De kans op boze blikken, terugschelden of een 'corrigerende tik' is niet aanwezig. Dat smaakt dus naar meer en we gaan door. Het is de tik van de jaren negentig geworden en neemt sinds het begin van de nieuwe eeuw zelfs pandemische vormen aan.
Bij gebrek aan directe communicatie, worden oude omgangsvormen losgelaten, en menigeen permitteert zich ongekende scheldkanonnades. Er worden zaken gezegd die een normaal mens in het dagelijkse directe omgangsverkeer niet zou denken, laat staan zeggen. De computer biedt mogelijkheden om de donkerste lagen van de menselijke ziel aan de buitenwereld te tonen.
Ik zit hier echter niet op te wachten, op deze epidemische vorm van Gilles de la Tourette. Dus als je dit een slechte column vindt, geen probleem, maar dan graag argumenten en dan niet zoiets als 'wat een kutcolumn'. Ik heb gezegd, godverdomme.
