column

Stoffige muziekwinkels

Walter (Seborik)
Ik hou van stof en dan vooral van stoffige cd-winkels. Niet per se in de zin van vies of bedekt onder een laag van dat vreemde goedje - wat is stof nu eigenlijk -, maar zo'n winkeltje waar je uren kunt zoeken naar leuke plaatjes, cd'tjes en zaken die je nergens anders kunt aantreffen. Helaas, ze sterven uit. Recent sloot al De Platenworm haar deuren (en gaat verder als webshop), maar velen gingen deze topper al voor en in de komende jaren zullen wellicht velen nog volgen.

Welke muziekliefhebber houdt er nu niet van om uren te spenderen in een platenwinkel? Lekker rommelen in de bakken en constant iets vinden dat je nog niet kende of iets waar je al tijden naar op zoek was. Heerlijk. Ik had het pas nog bij de Get Records. Hoewel dit een wat grotere winkel is, valt deze voor mij toch onder het labeltje 'stoffige cd-winkels,' net als haar Utrechtse Straatgenoot De Concerto. Tijdens het speuren door de enorme collectie kwam ik daar een plaat tegen van de Boredoms genaamd Seadrums/House of Sun. Een tikkeltje ambient, maar dan op de manier zoals alleen de Boredoms dat kunnen. Deze cd is alleen in Japan verschenen en hier dus eigenlijk niet te verkrijgen, maar, daar hadden ze hem! Je kunt je mijn vreugde wellicht voorstellen. Een vreugde die ik natuurlijk uitte, want ik ben iemand die sterk gelooft in het uiten van en praten over emoties, en tot mijn nog grotere vreugde werd deze blijdschap beantwoord door een verkoper met begrip en enthousiasme van de verkoper. Hoera!

Ze zijn er dus nog, de verkopers die iets geven om hun klanten en de verkopers die daadwerkelijk iets weten van muziek. Zou je deze mensen aantreffen in een Free Record Shop? Sporadisch, wellicht, maar ik denk dat die kans even groot is als het winnen van de hoofdprijs in de Staatsloterij. De verkopers waar ik over spreek, tref je kennelijk ook alleen aan in de stoffige platenwinkels, waar dit verhaal om draait.

Een muziekwinkel is voor mij dan ook wat meer dan slechts een plaats waar je muziek koopt. Het is een plaats waar je gelijkgestemden treft of mee naar toe neemt. Een plaats waar je nieuwe muziek leert kennen via het snuffelen in bakken en het profiteren van kennis van de verkopers. De perfecte cd-winkel zou voor mij dan ook een combinatie zijn van kroeg en winkel met een deel om te zitten en te praten over muziek en een deel collectie. Waar je interesses kunt delen en van elkaar kunt leren. Hoe mooi zou dat niet zijn? De zaak uit de film High Fidelity met tap bijvoorbeeld!

Wellicht dat het tussen de regels door valt te lezen, maar ik zal hier nog vermelden, dat het ervaren van muziek voor mij een heel sociaal gebeuren is. Het delen met anderen en praten over, vormt hier een belangrijk onderdeel van met daarnaast het collectief genieten van concerten en uiteraard het tezamen bezoeken van muziekwinkels.

In België zijn er nog meer dan in Nederland. De winkels waar ik over praat. Hoe vreemd dat het daar wel kan en hier niet. Neem nu bijvoorbeeld de wereldstad Antwerpen. Een genot om doorheen te lopen vanwege de sfeer en historie van de stad in, maar bovendien voor de muziekliefhebber nog extra interessant vanwege de enorme hoeveelheid aan kleine stoffige platenwinkeltjes. Er is zelfs een straat in Antwerpen waaraan er een aantal tezamen zitten. De Lange Koepoortstraat. Als je de kans krijgt, ga er dan heen, want het is geweldig. Alleen de naam "Van ABBA tot Zappa" zou je naar binnen moeten trekken, maar er ligt meer verscholen in de wat duistere winkels met goedgevulde etalages, want zo is er bijvoorbeeld een met tientallen meters vinyl van de jaren vijftig tot tachtig en in vrijwel alle genres van die tijden! Zo kan ik nog wel een uur doorgaan, want het is geweldig. In ieder geval is het vreemd, dat ze in België nog talrijk aanwezig zijn en hier amper. Waar gaat het heen.

Altijd zal mijn voorkeur uit blijven gaan naar het kopen in winkels in tegenstelling tot bijvoorbeeld, het vaak goedkopere, kopen via internet. Helaas moet ik mijn liefde op steeds andere en op steeds minder plaatsen uiten.