ToBe in Suomi - Finland part 5
Kerst in Finland is echt een familiefeest. De hele familie komt voor kerst bij elkaar en genieten samen van een overheerlijke maaltijd. Al maanden voordat het kerst is, beginnen de Finnen met het organiseren van het feest. Bij het traditionele kerstdiner in Finland behoren hele grote hammen. De supermarkten kunnen de hammen bijna niet aanslepen en het lijken soms heuse slagvelden om de beste ham te pakken te krijgen.
Omdat de kerst iets speciaals is in Finland, had mijn school besloten dat alle buitenlandse studenten maar wat van de kersttraditie van Finland moesten leren kennen. Ze organiseerden een reis voor ons naar Rovaniemi. Rovaniemi is de stad waar de kerstman woont. Deze stad ligt precies op de poolcirkel.
ToBe op de poolcirkel
Dankzij Coca Cola denken veel mensen dat de kerstman in Canada woont. Daarnaast zijn er mensen die denken dat de kerstman op de noordpool woont. Ik zal deze mensen helaas teleur moeten stellen, want de enige echte kerstman woont in Rovaniemi, Finland. De kerstman moet ook een eigen woonplaats hebben en daarom is er Santa Claus village en Santa Claus park opgericht. Santa Claus village is een verzameling van allerlei houten gebouwtjes met namen als “Rudolfs Factory” en “Santa's Shoe Outlet”. Hier kan van alles gekocht worden wat met kerst te maken heeft. De toeristen zijn er gek op. Ik heb nog nooit zoveel verschillende talen om mij heen gehoord. Dit heeft voornamelijk te maken door het gemêleerde gezelschap waar ik mee was. Om een impressie te geven van mijn tijd die ik heb gehad in Rovaniemi volgt hier een reisverslag van mijn 3 dagen op de poolcirkel.
Vrijdag 13-12-2002
Eindelijk was het dan zo ver. Vandaag zou ik naar Rovaniemi vertrekken. Ik keek er al een paar weekjes naar uit. Een geheel verzorgde reis naar de poolcirkel. De reis was helemaal gratis en ondanks dat ik nu 4 maanden in Finland zit, ben en blijf ik een Nederlander dus ik kon niet wachten. De buitenlandse studenten uit Ylivieska moesten om 15:00 verzamelen bij het busstation, waar we opgepikt zouden worden door een bus met de studenten uit Kokkola. Om 14:50 waren alle (3) buitenlandse studenten uit Ylivieska aanwezig. Zoals het Finnen betaamt nemen ze overal rustig de tijd voor, hierdoor was de bus dan ook flink te laat, maar uiteindelijk kwam de bus en gingen we op pad naar Rovaniemi.
De groep studenten uit Kokkola kende elkaar al een aantal maanden en was in die tijd een hechte groep geworden. Ik vermoedde dat het niet mee zou vallen om in de groep opgenomen te worden. Niets was echter minder waar, ik had mijn jas nog niet uitgetrokken en mijn tas nog niet neergezet of een jongen kwam zich voorstellen. Hij heette Lala. Ik probeerde mijn lachen te onderdrukken en niet gelijk een gemene opmerking over de teletubbies te maken (waar hij overigens wel iets van weg had). Hij vertelde mij dat hij uit Hongarije kwam en na het praten over koetjes en kalfjes stelde hij mij aan de rest van de studenten voor.
De groep bestond uit 18 personen bestaande uit, Hongaren (3), Finnen (2), Litouwers (3), Russen (2), Afrikanen (3), een Duitse, een Palestijnse, een Pool, een Italiaan en een Nederlander (Ik dus). Ik ben blij dat iedereen goed Engels sprak, anders had ik slechts een persoon kunnen verstaan. Op het eerste gezicht leek de groep erg gezellig en de reis naar onze cabins in de buurt van Rovaniemi voorliep spoedig. We kwamen rond een uur of negen aan het was behoorlijk koud. Toen we bij de receptie aankwamen kregen we te horen dat er slechts 2 cabins voor ons waren. Aangezien een cabin voor 3 a 4 mensen is, was dit nogal een probleem. Er waren nog wel meer cabins beschikbaar, maar die waren nog niet helemaal af. Na een aantal uur wachten waren de cabins gereed genoeg om in te slapen. Wat vooral opviel was dat er overal nog bouwgruis lag en de muren nog helemaal zwart waren met troep, maar iedereen was moe van de lange reis en niemand had zin om er op te letten. Het enige waar iedereen aan kon denken was een warme sauna, omdat de cabins ontzettend koud waren.
Een kleine tien minuten nadat we in onze cabin waren getrokken doken we gelijk de sauna in. Dit idee bleken meer mensen te hebben, want nadat we vijf minuten in de sauna zaten viel overal het licht uit. Het bleek dat de stroomvoorziening in de nieuwe huisjes nog niet goed was. Dat het donker was viel wel mee te leven, maar dat de sauna het niet meer deed was een ramp. Het was immers erg koud, zoals ik al eerder vermeldde. Met het licht dat mijn Palm geeft als hij aanstaat konden we alle kleding weer bij elkaar vinden en begon het wachten op de elektricien die er voor zou zorgen dat we weer licht zouden hebben. Nu is Rovaniemi een erg klein stadje en de dichtstbijzijnde elektricien moest uit Oulu komen. Dit kostte hem ongeveer 3 uur, en al redelijk snel daarna zaten we weer in het licht. Ondertussen was de tijd om te gaan slapen aangebroken, maar het was nog steeds niet erg warm.
Mijn “huisgenoten” en ik bedachten dat we de verwarming maar eens aan moesten gaan zetten. De cabin bleek nog geen verwarming te hebben, dus hebben we de elektrische kookplaten, de oven en de sauna maar vol aangezet. Één van mijn huisgenoten was de reisleider en die had vlak daarvoor aan alle anderen verteld dat ze alleen maar de lampen mochten gebruiken. Hij voelde er niet veel voor om in de kou te zitten en stemde dus direct met ons plan in om alle apparaten aan te zetten. Het bleek dat de stroomvoorziening van de camping het wel aankonden om een cabin van veel stroom te voorzien dus ons hutje werd op deze manier dan toch nog lekker warm. Na nog wat gediscussieer over politiek in de verschillende landen viel iedereen in slaap.
Zaterdag 14-12-2002
Om 8:00 liep de wekker af. Voor mijn gevoel lag ik net 10 minuten in bed, maar we moesten er uit. Om 9:00 zou de bus vertrekken naar Santa Claus village. Na snel een eenvoudig ontbijtje weggewerkt te hebben was het tijd om mijn tas in te pakken met de spullen die ik die dag nodig zou hebben in Santa Claus village en Rovaniemi. We hadden de avond ervoor afgesproken met de buren om ze 's ochtends even op te pikken als we naar de bus zouden gaan. Het bleek dat een van de buren nog sliep en dat hij echt met geen mogelijkheid uit bed te krijgen was. Een groot voordeel van Lapland (waar Rovaniemi net in ligt) is dat er bergen met sneeuw zijn. Dit bracht uitkomst. Na flink wat handen sneeuw over hem heen gegooid te hebben zat hij rechtop in zijn bed en uiteindelijk vertrokken we om 9:15 richting Santa Claus village.
Het zag er allemaal erg gezellig uit. Het was duidelijk gericht op de toeristen. Dit was voornamelijk aan de belachelijke hoge prijzen te zien. Zelfs de meest simpele cadeaus kwamen niet onder de 10 euro uit. Een leuk voorbeeldje van geldklopperij was het huis van Santa Claus. Hier kon je van jezelf een foto laten maken terwijl je bij de beste man op schoot zat. Voor deze 10 seconden dat je op zijn schoot zat moest je 20 euro betalen. Dit is echt een goudmijn! De rij mensen die dit wilde doen bleek oneindig! Ik wacht op de dag dat mensen mij 20 euro betalen om bij mij op schoot te zitten!
Impressie van Santa Claus village
Het leuke van je kerstkaarten versturen (heb je hem al ChrisJX?) vanuit Santa Claus village is dat je er een speciale kerststempel op krijgt waardoor het “lijkt” alsof de kaart door de kerstman zelf geschreven is. Dit was waarschijnlijk het enige waar je niet voor hoefde te betalen, maar dat is volgend jaar vast ook anders!
De rest van de dag hebben we doorgebracht in Rovaniemi. Het stadje is in vergelijking met Ylivieska erg groot, maar omdat we er op een zaterdag waren, waren we al snel uitgewinkeld omdat alle winkels sluiten om 14:00 uur. De rest van de middag hebben we doorgebracht in een museum over Lapland, de Noordpool en prehistorische vondsten in Finland.
Na het bezoek aan Rovaniemi zouden we met de hele groep wat gaan eten in een restaurant, maar de Russen en Litouwers lagen dwars omdat zij geen geld hadden om uit eten te gaan. Uiteindelijk hebben we wat worstjes bij een supermarkt gehaald en zijn terug gegaan naar onze cabins. Deze worstjes werden geroosterd boven een vuurplaats in een speciale cabin en smaakten onder het genot van een “Laplands Goud” (“Lapin Kulta” is het meest gedronken bier in Finland) erg goed. Na de rest van de avond en een groot deel van de nacht cognac, whiskey en wodka gedronken te hebben ging iedereen al waggelend terug naar hun cabins om hun roes uit te slapen.
Zondag 15-12-2002
Deze keer ging de wekker om 7:00. We zouden een kort bezoek aan een skiresort brengen en vervolgens weer huiswaarts gaan omdat een groot aantal studenten tentamens had de dag erna. Het skiresort bleek nog niet open dus besloten we met een paar mensen een wandeling te gaan maken door de bergen. Ik heb nog nooit zoiets prachtigs gezien. Overal waar je keek was het wit. Niet alleen de grond, maar ook de bomen, struiken en zelfs de lucht. Na een uurtje rondgewandeld te hebben kwam langzaam aan de zon op en konden we nog even genieten van een heldere lucht. Tijdens de wandeling liepen we tot onze knieën in de sneeuw. Dit was mijn eerste keer dat ik zo veel sneeuw had gezien. Het was geweldig!
Zonsopgang rond een uur of 11
Na een tijdje hier doorgebracht te hebben gingen we weer terug naar Ylivieska.
In Ylivieska aangekomen was het voor mij de uurtjes aftellen totdat ik de trein naar Helsinki moest pakken. Mijn vliegtuig zou om 13:28 vertrekken en dan zou ik eindelijk na vier maanden weer in Nederland zijn, voor een vakantie van een maandje. Maar daarover de volgende keer meer...
