Auditie

Roskilde, werken, vakantie, Lowlands, werken, en dan…. Klinkt dit als uitgerust aan iets beginnen? Ach, voor mij wel!
En dan en dan… En dan een auditieweekend dus! Zaterdag en Zondag het ik auditie gedaan op de toneelschool Utrecht voor de Landelijke Ortientatiecursus, een soort vooropleidingsjaar.
Auditie, beelden van strenge gezichten achter een tafel in een grote, gigantische, schaarsverlichte ruimte schieten door mijn hoofd. Kritische blikken, een videocamera, schuivelende voeten, adrenaline als een shot razend door mijn lijf, angstzweet en een plotselinge blackout!
Of niets van dat alles natuurlijk…J
Nee, niets van dat, het was een al te leuk weekend! Sorry dat ik hier een beetje dagboekerig aan het neuzelen ben, maar het is nu gedaan, klaar, uit mijn handen, niets meer aan te veranderen, en dat is dus het moment waarop Natascha nerveus gaat worden. Waarschijnlijk nogal onlogisch, misschien had ik dat beter twee dagen geleden moeten doen, maar goed. Overigens, toen ik daar Zaterdagochtend stond verdacht ik mezelf toch ook wel van een lichte nerveuziteit omdat ik toen al 20 keer naar het toilet was geweest, wat, als het niet duidt op blaasonsteking, tot wel wat zenuwen verraad.
Nu zit ik weerbraaf achter mijn bureautje op mijn werk, achter mijn pc, en onder mijn bureau zenden twee kuiten iedere minuut een stille maar aandringende spierpijnklacht naar boven. "Verzorg ons, masseer ons, vertroetel ons, ontspan ons!" Maar ja, dat staat weer zo raar op je werk hé. Wat wil je, ze dragen de lasten van twee dagen gehuppel, gespring, gedoe, geren, geloop en gezweet. De auditie bestond uit het volgen van een aantal verschillende lessen, waarop je (ik in ieder geval niet) niet echt voorbereid kan zijn. Ooit een plotselinge ontmoeting gehad met Pentjak Silat? Dat is een cominatie van dans en vechtsport, en laat je ontdekken dat je nog heel wat meer spieren en pezen hebt dan je dacht!
Maar ik mag niet zo zeuren, ik doe net alsof ik te beklagen ben! En dat terwijl het zó leuk was.
Maar nu zit ik en ik denk.. Wat nou als… Heb ik wel… had ik niet…?
Deze week krijg ik de uitslag, wel of niet aangenomen, wel niet wel niet wel niet…! Moet je net mij hebben, waarschijnlijk wel Miss ongeduld zelfde. Zeven dagen, en mijn werkdag van 8 uurtjes wil al nauwelijks voorbijgaan!
Zoveel mensen die allemaal hun best doen, allemaal staan te presteren, wie pikken ze er uit? Waar wordt op geselecteerd? Echt duidelijk betere of slechtere mensen heb ik niet gezien. Wel aardige, minder aardige, knappe, dunne, lange, dikke, saaie, uitbundige, manlijke, vrouwlijke, kleurrijke en aparte mensen, maar beter of niet? Je doet je ding, op je eigen manier, is er een beter?
Zochten ze je maar uit op je kleur haar, peinst mijn toch-wel-wat-rare geest, dan was een bezoekje aan de kapper ten minste voldoende om het te weten. Zéker weten! Nu kan ik afwegen wat ik wil, het helpt niets.
Ja, natuurlijk is er een beter, is de een beter dan de ander. Alleen ik heb het niet gezien, ik was te druk met mezelf bezig. Had ik nou maar beter opgelet op wat de rest deed! Maar dan had ik me weer niet goed kunnen concentreren op wat ikzélf aan het doen was. Want al ben je leuk als groep bezig, je bent toch ook bezig beter te zijn dan de rest, al staat op het moment zelf niemand daar geloof ik bij stil.
Ach, ik vond de auditie waanzinnig leuk, ik hoop maar dat zij mij óók leuk vonden.
En nu maar duimen, duimen,duimen… Duimt Fok! met mij mee alsjeblieft?