FOK!
FOK!


Laatste items
Laatste items
Toon berichten uit deze thema's





Toon berichten van deze types







Actieve items
Actieve items


Forum
Forum


Weblogarchief
Artikelen van vrijdag 15 juli 2005

Pis 'm erin!

De zin "Die had ik er zelf nog wel in kunnen pissen" gaat vanaf nu af aan niet meer op. Je kent dat wel, na een avondje stappen werkt je plasser niet meer zo goed als dat hij voorheen wel deed. Een mikpunt in die witte massa zou wel makkelijk zijn toch?

De mannen van Lazyboneuk hebben dat bijtijds doorgehad. Ze komen nu met een goal met daaraan een balletje aan een stukje touw. Er wordt zelfs een heuze grasmat bijgeleverd! Bestellen dat ding en plassen maar!

Inso's afscheid

Het liefst wilde ze nagelbijten, maar na veel pijn en moeite had ze eindelijk 10 lange nagels. Het liefst wilde ze nog een peuk opsteken, maar ze was flink geminderd met roken en haar laatste peuk was een half uur terug. Gezonder is niet per definitie leuker.

Een jaar lang was het "haar" thuis geweest, "haar" hoekje. Hier had ze haar fantasieën, dromen en leven gedeeld, altijd overgoten met een flinke lading fictie, een snufje sarcasme, twee eetlepels humor en een mespuntje arrogantie.

Nu begon ze toch weer te twijfelen. Ze besloot schijt te hebben aan haar eigen rigide regeltjes en stak een peuk op. En nog een. Haar voet tikte zenuwachtig tegen de zijkant van het bureau en het lege invoerveld van haar mailbox staarde haar verwijtend aan. "Doe dan. Typ dan! Schrijf je overweldigende afscheidsbrief maar, gevuld met superlatieven en vergezochte metaforen." Ze zuchtte geirriteerd en stond op. Met haar voorhoofd leunde ze tegen het raam en dacht terug aan alle slapeloze nachten. Alle slapeloze nachten, slechts zij, een kop thee en Word. Schrijven, schrappen, worstelen met zegswijzen en synoniemen, de draai van de moraal, de subliminaire boodschappen, de stille pijn die ze wilde overdragen of slechts het fijne gevoel.

De ene keer jeukte het. Het stak, het deed pijn, het was fel en ongenuanceerd. De andere keer was ze de nuance zelve en wilde ze gewoon "iets leuks" delen en overbrengen. De lezer een glimlach op het gezicht geven. Integer en corrupt, arrogant en onderdanig, hilarisch en jankwaardig, haar vocabulaire en haar gevoel werden op alle vlakken vertegenwoordigd. De ene keer werd het wel opgepikt, de andere keer niet.

Tegenwoordig had ze geen slapeloze nachten meer. Een nieuwe baan, weer in loondienst in plaats van zelfstandig, dus elke ochtend vroeg op. Ze haatte de ochtenden en dacht wederom met weemoed terug aan de tijd dat 's nachts de wereld van haar was.

Haar keel was rauw van het vele roken en haar vingertoppen jeukten. Ze ging weer op de bureaustoel zitten en begon verwoed te typen. Het was een goede beslissing. Het was haar stekje niet meer, ze voelde zich niet meer thuis, niet meer betrokken...

Maar toch.

Toch ga ik het columns schrijven voor de weblog missen, want ik heb het ruim een jaar met heel veel plezier gedaan en ik hoop echt oprecht dat tenminste een paar van jullie van mijn stukjes hebben genoten.

Veel liefs,
Inso.

Ellen Petri O+

Ellen Petri zal misschien niet voor iedereen een bekende zijn, maar aan deze 24 jarige Belgische beep kan niet zomaar voorbij worden gegaan. In 2003 werd ze verkozen tot Miss Antwerpen waarmee ze zichzelf plaatste voor de Miss België verkiezing. Op 12 december 2003 werd ze verkozen tot Miss België 2004 en bij de aansluitende Miss World verkiezingen werd ze derde. Door de lezers van het blad Ché werd ze verkozen tot "Mooiste vrouw ter wereld". Verder stond ze met een photoshoot in de Maxim.

O, en ze houdt van pasta en ze heeft een guitige bumpersticker.

Schemergebied De Veluwe

Echt geweldig sommige nieuwsberichten. Volgens Recreatiegemeenschap Veluwe moet er een nationale discussie komen over natuursex. Kennelijk kan je op de veluwe geen paadje meer aflopen of je struikelt over de dampende stelletjes of zelfs groepjes, want afgelopen maandag was er op het strand in Bussloo nog een orgie met 20 personen. Lijkt me trouwens een uitstekend voorbeeld van 'Recreatiegemeenschap'.

Volgens de woordvoerder E. Droogh is er sprake van een juridisch schemergebied. Nou volgens mij niet alleen een juridisch schemergebied, die Veluwe verandert 's avonds gewoon in een gigantische darkroom. Het is inderdaad een schande en er moet niet alleen een nationale discussie op gang komen, er moeten ook Kamervragen over gesteld worden. Tja, wat zou dan het leukste zijn, Femke Halsema of Boris Dittrich die Donner hierover aan de tand voelt.

Ik bedenk me trouwens ook dat natuursex nog een vrij riskante bezigheid kan zijn op die Veluwe.

G.O.A.2

Lang, heel lang geleden, in een land dat eigenlijk hetzelfde was als dit, heb ik me beziggehouden met een actie die mijn leven heeft veranderd. De G.O.A.. Inmiddels zijn de citrusdampen zo'n beetje opgestegen en kan ik me weer in mijn kamer vertoeven zonder mijn neus dicht te houden. Helaas was dit geluksgevoel slechts van korte duur. Na drie weken waren de symptomen weer duidelijk zichtbaar. Op een dag liep ik mijn kamer binnen en ontwaarde ik aan de linkerkant van mijn drempel voetstapjes, die maar één ding konden betekenen; de Beeveeëmteeërs kwamen terug. Voor degenen die de moeite niet hebben genomen om de eerste G.O.A. te lezen; de Beeveeëmteeërs behoren tot de B.V.M.T., de Bevolking Van Mijn Tapijt. Daar zijn dan weer verschillende onderdelen in, maar lees je dan maar eerst even in. Ook de G.S.A.M.I.O. begon weer helemaal terug te komen, wat er op wees dat de theorieën over broeikaseffecten en het gevolg van smeltende ijskappen misschien toch wel waar zijn. Toch waren deze beide natuurrampen wel te overzien. Zonder de Beeveeëmteeërs voelde ik me toch wat allenig in mijn kamer, en de Klerenoceaan was best een mooi kunstobject, en inmiddels wist ik ook wel hoe hem te bestrijden, iets met ijsberen en ijskappen en aanverwante zaken.
Het grootste probleem was mijn bureau. Het was net vakantie, en dolgelukkig had ik VWO 4 afgesloten. Omdat ik elk van de boeken nooit meer wilde zien als het vak was afgesloten, had ik al mijn schoolspullen op mijn bureau gedumpt. Door middel van een ondergrondse gang, onder mappen en collegeblokken door kon ik nog net bij mijn laptop komen, maar deze klus was vergelijkbaar met het zoeken van een weg in een doolhof. Toen het echt helemaal vakantie was, lag het bureau wel zo vol, dat ik het einde van het doolhof na twee uur nog niet gevonden had. Tijd voor actie! En zo begon ik aan de Grote Opruim Actie deel Twee.
Mijn eerste plan was om de boeken te scheiden. Allereerst waren er de boeken die ik volgend jaar beslist nog nodig had, dan waren er de boeken die ik zeker niet meer zou gebruiken en de categorie waarvan ik het niet zeker wist. Het resultaat waren de gigantische Triplet Towers. Toen ik het van een afstandje bekeek was het duidelijk dat ze een eventuele aanslag niet zouden overleven. Vooral de linker (Die van de boeken van volgend jaar) stond op het punt in te storten. De aanslag kwam enkele seconden later in de vorm van een fruitvliegje. Voorzichtig landde hij op de middelste Tower, die van de weggooiboeken, en begon zijn vleugeltjes te wassen. De catastrofe die hij daarmee veroorzaakte was niet te overzien. De Triplet Towers waren in een oogwenk verdwenen. Het was erg vervelend, want de daardoor ontstane Ground One (op m'n bureau) was te vergelijken met een nieuwe Oceaan. Wat anders was aan deze Oceaan was dat hij zich langzaam maar zeker uitspreidde over de rest van mijn kamer. Wat eruit zag als prachtige Niagara Watervallen, was in werkelijkheid erger dan de ergste Chinese overstroming. De boeken, schriften en het kaftpapier leidden hun eigen leven en overspoelden heel mijn kamer. Ik kon op het nippertje achteruit springen zodat mijn kostbare teentjes niet verpletterd werden onder het bulderend geraas. In een poging de vloed een beetje te stelpen rukte ik het laken van mijn bed en dweilde de oceaan zo veel mogelijk op. Het gevolg van deze Watervallen was dat mijn zorgvuldig gecreëerde sortering helemaal naar de vaantjes was. Dus begon ik opnieuw, ditmaal zittend op de grond. De boeken en overige zaken die weg konden gooide ik meteen in de dweil en de andere twee categorieën plaatste ik tegen de muur, zodat tenminste één kant gestut werd. Voor de resterende overvloed opende ik de deur, zodat het naar buiten op de gang kon stromen. Wat er daarmee gebeurde had ik niet verwacht. De Watervallen stroomden verder over de trap naar beneden, en binnen de kortste keren lag ook de hal beneden vol met schoolspullen. Met het laken slepend achter me aan dweilde ik zo goed en zo kwaad als het ging het meeste op en wrong het boven uit, waarna ik weer verder kon met de stapels. Zo ging het nog een tijdje door, en uiteindelijk lukte het me alle boeken op de juiste plek te brengen. Naar school, in de kast, in de prullenbak of op het hoofd van mijn broertje. Een week later vond ik echter nog ergens, in een vergeten hoekje onder een grote kast, een druppeltje van de ooit zo grote Watervallen. Ik kon een glimlach niet onderdrukken, en ook dat schriftje verdween in de prullenbak.

Penny Plezier

De zomervakantie is voor bijna iedereen bezig als het goed is. Helaas is het in Nederland niet zo dat de hele zomer de zon zal schijnen en dat er dus genoeg dagen met regen zullen komen. In die dagen moet je dus wat zoeken om de dag mee om te krijgen, je kunt lekker naar de weblog komen om daar je portie humor weer op te halen of je laat er je hersens een beetje werken. Maar je kunt natuurlijk ook altijd met je verzameling muntjes gaan spelen.

Nostalgie, I am the monkey

Eindelijk eens een verandering in het saaie discussiepatroon tijdens de wekelijkse verplichte bezoekjes aan je oma. In plaats van over haar doorligplekken, haar ontdeugende fotoshoots met de verplegers en de maden in haar voedsel kun je het eens hebben over wat hot was toen zíj nog het geilste camsletje op het wereldwijde web was.

I am the Monkey. Een Weebl classic.

(He can go anywhere.)

Magisch of Trucage

Op de weblog zijn er al heel wat magische kaarttrucjes en magische verschijnselen getoond. Er is nu een nieuwe truc waarbij een jongeman hamburgers uit een hamburgermenu tevoorschijn tovert. Het menu zit vast aan de muur.
Het leuke ervan is dat hij een paar happen neemt en de hamburgers weer terug op zijn plek plaatst. Kon ik dat maar dan hoef ik nooit meer te betalen voor hamburgers.

Bekijk het magische verschijnsel hier.

Laatste reviews en specials
special
Random Pics van de Dag #1488
special
VrijMiBabes #242 (not very sfw!)
special
Random Pics van de Dag #1487
special
Random Pics van de Dag #1486
special
Random Pics van de Dag #1485
special
Random Pics van de Dag #1484
©FOK.nl e.a.