Oz: The Great and Powerful
Vele FOK!-kers zullen na de succesvolle première in Pathé Arena al een mening hebben, maar een review van een film als Oz: The Great and Powerful verdient hoe dan ook een plaatsje op FOK!. Disney heeft goed zijn best gedaan om een flop als John Carter te doen voorkomen door miljoenen uit te geven aan promotie. Om écht te kunnen scoren dien je vooralsnog eerst een goede film te maken. Of de film door mond-tot-mond reclame zal scoren of toch door miljoenenmarketing, zullen we in deze review onderzoeken.
De film speelt zich af vóór de klassieker The Wizard of Oz (uit 1939!). Ook hier beginnen we in Kansas, in het begin van de 20e eeuw. We maken kennis met de tovenaar Oz (James Franco), een egoïstisch, op zichzelf gericht mannetje dat eigenlijk meer bij elkaar liegt dan daadwerkelijk tovert. Dit komt uit en daardoor vlucht hij met zijn luchtballon van het carnavalsterrein waar hij werkt. Al snel belandt hij in een tornado en wordt getransporteerd naar het magische land Oz. Daar begint het avontuur pas echt en maakt hij kennis met heks Theodora (schoonheid Mila Kunis), die hem over een profetie vertelt en dat Oz de slechte heks zal moeten verslaan om vrede in het land Oz te herstellen.
De film is de eerste 15 minuten in een kleiner beeldformaat en volledig in sepia. Dit maakt de overgang naar Oz des te magischer, wanneer het beeld zich ontvouwt over de volledige breedte van het scherm terwijl langzaam het kleurenpalet aan het beeld wordt toegevoegd. Het land Oz is verder gelukkig niet de grootste attractie in deze film, wat bij dit soort films vaak wel gebeurt. De nadruk wordt gelegd op tovenaar Oz en de drie heksen, waarbij een aantal digitale bijfiguren toch wel de nodige scènes stelen voor de humor. Hoewel een pratende aap met een piccolopak natuurlijk erg makkelijk schattig te maken is.
Avatar 2?
Franco is als Oz niet volledig overtuigend, dan gaat het voornamelijk over zijn komische timing. Hij toont een staaltje overacting dat op sommige momenten de plank volledig misslaat. Kunis heeft hier in het eerste deel van de film ook last van, maar in het tweede deel van de film compenseert ze dit met verve, waardoor men haar karakter niet snel zal vergeten. Hetzelfde geldt voor de andere twee heksenzusters, gespeeld door Rachel Weisz en Michelle Williams, waarbij vooral de laatste goed op dreef is.
Heksen zijn ook niet meer wat het geweest zijn...
Het helpt niet dat de film weinig vernieuwend is en met de plot wordt niet eens geprobeerd een origineel verhaal te vertellen. Maar deze schoonheidsfoutjes worden gemakkelijk vergeven. Sam Raimi (Spiderman-trilogie) toont zich een meester in het uitkienen van een lekkere wegkijkfilm, net zoals de eerste twee films over de webslingeraar. Hij weet duidelijk waar hij mee bezig is en zelfs de 3D is op sommige momenten… leuk. Ook niet meer dan dat. Nee, eigenlijk is het niks, want het is een makkelijke manier om snel geld te verdienen.
Wie overigens bang was dat Raimi na Evil Dead volledig ingeburgerd zou zijn door het 'mouse powerhouse', hoeft niet bang te zijn. De film is niet te braaf, maar men vergeet ook niet dat het een Disney-film is. Typische elementen (een hilarische cameo van Bruce Campbell) zijn vaste ingrediënten die Raimi eigen zijn en ontbreken ook hier niet.
Een plaatje van Mila Kunis mag hier natuurlijk niet ontbreken.
De film straalt vooral plezier uit en is niks meer dan een typische blockbuster. De film zit boordevol humor, leuke personages en heeft het hart op de juiste plek. Combineer dit met schitterende visuals en een extra pluim voor de muziek van Danny Elfman en je hebt een film waar mensen in groten getale naar toe zullen gaan.