Winter Sports 2012

Gespeeld op Nintendo Wii.
Ook beschikbaar voor Windows en Nintendo 3DS. 

De spanning stijgt, ik kijk omlaag en zie de schans. In mijn gedachten heb ik alles tot in perfectie voorbereid. De afdaling starten, op het juiste moment afzetten, recht blijven in de lucht en dan netjes landen. Dit is waar ik jaren voor heb getraind. Ik kijk naar links en zie de seconden wegtikken. Nog drie, twee, een EN IK BEN WEG. De afdaling was slecht ingezet. Ik kan mijn ski's niet recht houden. Ah, net te laat de afzet gedaan. Whoops, die bomen komen plotseling erg dichtbij. Links, links, LIIIINKS! En daar lig ik tussen de bomen. Bladeren dwarrelen neer op mijn verminkte lichaam en een eekhoorn komt voorzichtig aan me snuffelen. Het  is dat ik Winter Sports 2012 speel anders was mijn carrière een heel vroege dood gestorven. 

Goede sportspellen zijn er in overvloed, denk maar aan Pro Evo, FIFA, NHL, FIFA Street, NASCAR of MLB The Show. Maar spellen die meerdere disciplines in één game stoppen en dan ook nog goed spelen? Die zijn er maar weinig. Nu ik erover nadenk kan ik er eigenlijk geen één bedenken. Enfin, toen Winter Sports op de vloer plofde, had ik nog goede hoop. Zou deze game alles anders aanpakken? Zou deze game de wereld revolutioneren? Antwoord? Nee.

Winter Sports 2012 is een verzameling van verschillende discplines op wintersportgebied. Denk hierbij aan schansspringen, afdaling, curling en schaatsen. Helaas niet de 10km maar de shorttrack. De 3DS-versie kent helaas maar zes disciplines terwijl de Wii-versie er tien kent. Tien disciplines waarvan er vijf slalom zijn, maar dan met iets gewijzigde regels. Je kunt een toernooi spelen waarbij je elke discipline een paar keer speelt en zo probeert de snelste tijd of hoogst aantal punten te behalen. Deze modus voelt zeer repititief aan en je zult al snel op zoek gaan naar andere modi. Daarbij kom je al snel uit bij de challenge-modus die nog enigszins goed te spelen is. Hier zit wat meer variatie in de gameplay, maar al met al blijft het veel van hetzelfde.

Er zit bijna niks in het spel om je te overtuigen dat je hiervoor 40 euro gaat neerlappen. Zodra je de game opstart, schrik je je rot van de graphics. Toegegeven, het blijft een Wii-spel maar zelfs voor deze console zijn de graphics zwaar ondermaats. Het lijkt alsof de game gemaakt is voor de SNES en een kleine 20 jaar te laat is uitgegeven. De enige manier waarop je zeker weet dat het een recente titel is, is vanwege de 2012 in de naam. Omgevingen zien er saai uit, de poppetjes op je scherm zijn samengesteld uit twaalf pixels en de attributen waarmee je werkt, zijn samengesteld door een peuter van vier. De game is gemaakt door het nog onbekend 49Games (die overigens op zoek zijn naar een Senior Game Designer, go figure) en het is duidelijk dat ze nog weinig ervaring hebben op gamegebied. 

Maar goed, een game kan ondanks slechte graphics nog steeds goed spelen. Het allerbelangrijkste bij dit soort sportspellen zijn de controls. Als deze lekker werken, dan scoor je by default een voldoende. Helaas gaat 49Games ook hier de mist in. Ze hebben het zichzelf makkelijk gemaakt door bij het gros van de disciplines dezelfde controls te gebruiken. Je start door de Wii-controlers de lucht in te gooien, je maakt snelheid door ze één voor één op en neer te zwaaien en daarna is het een kwestie van sturen door de controllers van links naar rechts te bewegen. Je zou denken dat je hier weinig fout kunt doen, maar het is 49Games toch gelukt. Het afzetten en de eerste meters maken wil nog wel redelijk snel vlotten. Echter, zodra je gaat proberen te sturen, gaat het helemaal mis. Bij sommige sporten zijn de controls zo strak afgesteld dat je bij de minste beweging al een haakse bocht gemaakt hebt, terwijl je bij andere sporten de controller door de hele kamer moet zwiepen, wil je ook maar iets van een bocht opzetten. Niet handig, vooral als je een slalom gestart hebt. Daarbij moet ook nog vermeld worden dat de controls soms met ontzettend veel vertraging te kampen heeft. Een verschil van een kleine 0,5 seconden lijkt het. (LIJKT HET, want ik heb het niet gemeten. Er zit in ieder geval wel vertraging in.) 

Als laatste moet nog gemeld worden dat sfeer niet iets is wat de game uitademt. Toernooien hebben geen mooie openingsscènes en geen mooie tussenfilmpjes waarin de teams worden voorgesteld. En ja, die filmpjes skip je na ze vijf keer gezien te hebben, maar de eerste keer wil je dat wel zien. De sporten gaan linea reacta door naar het punt waarop de sporter klaarstaat. Je kunt ervoor kiezen om een tutorial te spelen waarin vlug de controls worden uitgelegd maar daarna is het go-time. Na afloop krijg je een kort filmpje van de winnaar die al op de winnaarsblokken staat, maar dan houdt het ook op. Door naar de volgende sport. Geen samenvatting, geen mooie overgang, helemaal niks.

Conclusie
Winter Sports 2012 zal de game-industrie niet gaan revolutioneren helaas. Ze hebben een poging gewaagd maar hebben hierin hopeloos gefaald. Het eerste dat opvalt zijn de bar slechte graphics. Ze hebben de Winter Sport-game voor de SNES van 1994 erbij gepakt, een conversie uitgevoerd en deze regelrecht op de markt uitgebracht. Daarnaast helpen de bar slechte controls ook niet. Vooral bij dit soort sporten (snelle, behendige sporten) is het enorm van belang dat de controls accuraat reageren op elke beweging die je maakt en dat gebeurt gewoonweg niet. Kom je deze in de budgetbak tegen, laat hem liggen en koop snel iets anders. Winter Sports 2012 is het gewoonweg niet waard.