review

CD: Gorefest - La Muerte

Noud de Greef (gr8w8)
User ir verblijdde ons met de volgende review in de submit:

In een ver verleden, toen de meeste FOK!kers nog verlekkerd naar Telekids keken en Take That nog hot was, was er een grote death metal scene die de festivalvelden in Europa en Amerika teisterde. Zware gitaren, knetterende drums en een onderaards gegrom trokken veel mensen aan, die Nirvana en Pearl Jam te zacht vonden.


Een van die bands, die in die tijd (begin jaren 90) doorbrak, was het Nederlandse Gorefest. Zij namen in 1992 het album "False" op, die binnen de metalkringen als een van de klassiekers binnen het genre geldt. Deze plaat was een groot succes voor de vier Zeeuwen, waarna veel optredens volgden en hun doorbraak een feit was.

In de periode na False werden nog drie albums en een live CD opgenomen. Met deze albums probeerde Gorefest uit hun "Death Metal" hoekje te komen en het genre een nieuwe richting op te sturen. De gewenste doorbraak van de metal scene naar het grote publiek vond echter niet plaats en Gorefest ging in 1998 met ruzie uit elkaar.

Een bekend wetenschappelijk feit is dat zware metalen niet roesten en dit is ook met Gorefest het geval. Zeven jaar na hun split is Gorefest weer gereanimeerd en de Nederlandse metalmachine begon aan een opwarmronde langs de grote metalfestivals van deze zomer.

Het nieuwe album is nu eindelijk uitgekomen en de grote vraag die mij bezig hield, is of Gorefest na al die tijd niet aan metaalmoeheid lijdt. Met bibberende handen maak ik het hoesje open van La Muerte open en geef de CD aan mijn installatie.

Het album begint met "For The Masses" dat na een geniale openingsriff de speakers uit hun kast laat beuken. Het tempo zit er daarna goed in met het zombie rocknummer "When The Dead Walk The Earth". Alleen voor deze twee nummers is "La Muerte" al beter dan de meeste metal CD's die ik in mijn collectie heb staan.


De meeste CD's beginnen naar de eerste twee nummers al af te zakken, maar Gorefest gaat gewoon in een vol tempo door, met het creepy "You Could Make Me Kill", dat een geniale solo heeft. De resterende songs zijn stuk voor stuk herkenbaar en potentiele klassiekers, die de originaliteit van deze vier Zeeuwen bevestigen. Op deze CD's zitten geen vullertjes. Na een goede mix van snelle en langzame nummers wordt met het instrumentale nummer "La Muerte" afgesloten.

De grunt van zanger Jan Christ de Koeyer is zeer verstaanbaar en zeker toegankelijk voor niet death metal fans. De woede over de toestand in deze wereld is zeker te horen. Het geluid van deze CD is zeer strak te en zeker herkenbaar te noemen.

Het artwork van de CD is zeer verzorgd te noemen en is gemaakt in de stijl van False gemaakt. De eerste persing van deze CD bevat een DVD met opnames van het opnameproces, bloopers en interviews met de bandleden, die in het Nederlands opgenomen zijn.

De slotconclusie van dit verhaal is dat Gorefest na zeven jaar weer terug is zonder aan kracht in te boeten. Deze oude rockers hebben misschien hun lange haren verloren, maar zeker niet hun muzikaliteit. Zij hebben hun klassieker dertien jaar na dato op alle fronten overtroffen met La Muerte.

Voor de oude fans van Gorefest is deze CD zeker een verplichte aankoop. Voor de liefhebbers van de stevige gitaarmuziek eigenlijk ook.

Label: Transmission Records Releasedatum: 28 oktober 2005
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!