F.E.A.R.

De meeste vijanden in het spel zijn standaard-soldaten en bieden niet heel veel tegenstand. Door de intelligentie ontstaan er soms heftige vuurgevechten, en met behulp van jouw shotgun, een paar granaten en een onfeilbare tactiek kun je deze soldaten afmaken op een manier die je doet voelen als een echte marinier. Een erg handig hulpmiddel bij deze vuurgevechten is het \\\'Matrix\\\'-effect; met behulp van een knop kun je de tijd vertragen, waardoor je rustig de tijd kunt nemen om je volgende slachtoffer uit te kiezen. Dit effect duurt natuurlijk niet eeuwig en je moet dus zorgen dat je er efficiënt gebruik van maakt. Na een paar seconden is de energie op en deze wordt langzaam weer bijgevuld.

<\/center>

Er zijn nog een aantal andere soorten vijanden en die zul je minder vaak tegenkomen. Vooral erg vervelend zijn de half-onzichtbare sluipmoordenaars. Deze hangen aan de muren en zijn erg moeilijk om te zien als ze bewegen. Ze proberen dicht bij je te komen om vervolgens een harde klap uit te delen. Omdat ze zo goed als onzichtbaar zijn is het erg moeilijk om ze te raken en menig kogel zal verspild worden aan het proberen te raken van deze vijanden. Er zijn ook sterkere vijanden aanwezig, en deze hebben gewoon meer kogels nodig om naar de grond te gaan.
De schrikeffecten zul je voornamelijk in het begin tegenkomen en worden een stuk minder in het midden van het spel, waar het vooral draait om het schieten. De meeste effecten zijn de standaard-dingen die je ook tegenkomt in horror-films, maar dat maakt het niet minder eng. Je zou verwachten dat het gaat herhalen, maar ze weten echter de balans goed te houden en blijft het gewoon altijd erg spannend. Elk moment verwacht je een klein meisje te zien of beland je in een flashback waarin je moet zwemmen door het bloed..

<\/center>

Het is goed te merken dat FEAR eerst is ontworpen voor de PC, want de besturing is even wennen. Vooral in het begin merk je dat je niet heel precies kan mikken, wat af en toe in je nadeel kan zijn. De auto-aim helpt wel mee, maar als je merkt dat je alleen maar raak schiet door de auto-aim dan doet dat toch wat af aan de ervaring. Grafisch ziet het er allemaal redelijk uit, maar niet beter dan op een redelijke game-PC en af en toe zijn er framedrops wat natuurlijk jammer is. De eerste titel van Monolith op de Xbox 360, Condemned, zag er mooier uit. Iets dat wel opvalt is de prima belichting die in het spel is te bewonderen, zie ook het filmpje. Lampen zwaaien heen en weer en werpen daarbij vreemde schaduwen op de muur. Je verbeelding maakt overuren door de schrikeffecten en in elke schaduw zie je op een gegeven moment een geest.

<\/center>

Er zit ook een multiplayer-gedeelte via Xbox Live in het spel. Dit gedeelte is niet heel erg uitgebreid; je kunt uit een paar opties kiezen zoals Quick Ranked Match, Quick Player Match, Create Match en Custom Match. Bij het opzetten van een eigen match kun je niet uit heel veel opties kiezen, maar wel uit tien verschillende levels. Deze levels zijn redelijk goed opgezet en niet alle levels zijn geschikt voor elk aantal spelers. Dit wordt bij het level aangegeven, waardoor je makkelijk kunt kiezen voor het beste level. Er is zo goed als geen lag aanwezig en de gameplay in multiplayer is erg leuk.

<\/center>

Er zitten vijf standaard modi in; Deathmatch, Team Deathmatch, Capture the Flag, Elimination en Team Elimination. Deze drie kun je ook spelen met het slowmotion-effect, waarbij er in het level een power-up ligt waarmee dus één speler het effect kan gebruiken. Overal in de levels liggen allerlei andere power-ups, waaronder shield, medic-packs en extra wapens. Wanneer een power-up is weggehaald zie je hem nog wel liggen, maar is het doorzichtig. Op deze manier weet je waar de power-ups liggen en kun je er op wachten (wat niet slim is, want je wordt snel afgeknald.)