CD: Tacks, the boy disaster - Oh, Beatrice (EP)
Poëtisch
De muziek die de vier mannen voortbrengen is een zachtaardige vorm van poprock. Tacks brengt melodieuze nummers met melancholische zang en veelzijdig instrumentgebruik. De songteksten zijn diepzinnig en poëtisch. 'Frozen Feet' opent de cd. Het is een dansbaar nummer, dat de psychedelische kant op gaat met haar repeterende toetsendeuntjes. Er wordt gul gestrooid met de toetsen. Ook 'Paris' begint met een mooi pianostuk, dat onverstoorbaar doorgaat als Jacobs inzet. Het subtiele gebruik van diverse instrumenten geven de nummers op dit album een rijk geluid. Nergens wordt het een kakofonie van herrie. Dat een band die nog maar een paar maanden bij elkaar is, zo goed op elkaar ingespeeld kan zijn en nummers kan maken die zo goed in evenwicht zijn, is wel bijzonder.
Opgewekter
'Forget me Not' doet vreselijk denken aan de muziek van
Richard Swift, maar is opgewekter en minder duister. Dit nummer geeft een geluid dat je in de sixties zou verwachten. Alweer een toetsenintro op 'Man with a Plan', één van de minder leuke, maar niet minder interessante nummers van het schijfje. Ook hier wordt de sfeer een beetje psychedelisch, maar in dit geval gaat het op het laatst wel een beetje irriteren. Het nummer lijkt eindeloos door te gaan. 'Last Stand' is een volledig instrumentaal nummer, dat lijkt te beginnen als walvisgezang. Ook dit is niet één van de hoogtepunten. Gelukkig is 'Queen of the Fishermen' weer één van de leukere nummers. Het klinkt gezellig, leuk en humoristisch en doet een beetje aan een volksliedje denken. 'Matilda' is een goede afsluiter voor de cd. De combinatie van stijlvolle toetsen en een gevoelige fluisterzang geven een bijzonder effect. Oh, Beatrice bevat een aantal erg leuke nummers, maar ook een aantal liedjes, die niet zo'n stootkracht hebben. Toch is deze EP een goed begin te noemen, want de band laat zien heel wat in haar mars te hebben op muzikaal gebied.
Label: Ark Recordings Releasedatum: 26 november 2007
Waardering: