CD: The Pyramids - s.t.
Muzikanten kunnen niet meer stilzitten. Bij elke pauze tussen en tijdens het produceren van albums, verzinnen ze alternatieve projectjes om zich mee bezig te houden. Dat is alleen maar goed natuurlijk, want zo krijgen we een enorme diversiteit aan muziek voorgeschoteld. Het is alleen wel even lastig om bij te houden wie waar vandaan komt en in welke bands zit. The Pyramids bestaat uit twee leden van The Archie Bronson Outfit, Sam Windett (zang en gitaar) en Mark Cleveland (drums). Down and dirty
Windett en Cleveland waren tijdens het opnemen van het tweede album van de Archies een tikje verveeld en besloten er een tussendoor-cd'tje uit te gooien, gevuld met down and dirty rock 'n roll nummers. Zie daar: The Pyramids zijn geboren. De nummers op hun debuutalbum zijn in slechts één weekend geschreven. Ze wilden het rauwe, nieuwe gevoel bewaren en hebben daarom niet veel aan hun nummers gesleuteld. Daarbij hebben ze ter plekke in de schuur van een vriend een studiootje gebouwd, waar de nummers zijn opgenomen. De bandnaam hebben ze gekozen uit respect voor de eerste garage rockbands, die allemaal dit soort namen hadden, The Monks, The Sonics, The Mummies. Ze zeggen zelf dat er vast in die tijd ook wel een The Pyramids is geweest en daar hebben ze gelijk in. In de zestiger jaren was er een surfrockband met die naam.
Pleziercd'tje
Het openingsnummer 'Pyramidy' is een instrumentaal stukje psychedelica. Het gaat naadloos over in één van de beste nummers van de cd: 'A White Disc of Sun'. Dit nummer staat als een huis, met een lading gitaren die hypnotiserende ritmes aangeven en de gritty rockzang begeleiden. Vooral qua zang lopen de nummers een tikje in elkaar over. Windett heeft niet heel erg veel noten op zijn zang en moet het vooral hebben van de ruige klank van zijn stem. 'Piblokoto' begint als kloon van het vorige nummer, maar het eindigt als rondtingelend hippienummer. 'Festoons' is een welkome afwisseling als bijzonder dansbaar punkrockliedje. Een instrumentaal intermezzo volgt, onder de titel 'Guitar Star'. Het is een drieënhalf minuten durend akkoordentroepje, dat in feite vooral slaapverwekkend is. 'Empty Yourself' is gelukkig weer een leuk nummer, wel ultrakort, maar het heeft een heel gezellig deuntje. Dit debuutalbum van The Pyramids is vooral een leuk pleziercd'tje. Het bevat niet al te te hoogstaande muziek, maar is gewoon lollig om een keer te horen.
The Pyramids willen ook gaan optreden, maar moeten daarvoor eerst een derde bandlid vinden. Dat ze verder gaan met hun hobbybandje is zeker. Een nieuwe schuur, een nieuwe lading spontaan geschreven songs en het tweede album van de band is een feit.
Label: Domino Records Releasedatum: 13 november 2007
Waardering:
