CD: Osdorp Posse - Hollandse Hardcore Hiphop Helden
Op Schijt raakt de ventilator (een leuke verwijzing naar een track Obie Trice) maken ze iedereen even duidelijk wie al 15 jaar lang rauwe hiphop in het Nederlands maakt. Def P haalt op het einde ook nog even uit naar de 'puristen' die beweren dat de OP geen hiphop maakt door te stellen dat zij maar eens even moeten nagaan wat hiphop nou echt inhoudt. Al met al een lekker nummer waar een goede boodschap richting de Nederlandse hiphopscene in zit.
Ook op de derde track van dit album, Decada in your neighbourhood is de invloed van gitaren weer niet afwezig. Iets wat ik jammer genoeg altijd een minpuntje aan de albums van de OP vind, maar dit is juist iets waardoor velen fan zijn. Ook zitten er nog wat latininvloeden in dit nummer wat mij doet beslissen dat dit het eerste skipnummer is.
Op Roekies en broekies laten ze weer eens horen dat ze echt al heel lang meegaan in de 'scene' wat een beetje een rode draad door het hele album lijkt, jammer. Ook deelt Def P nog even een sneer uit naar de mensen die kritiek uitten op de hit die hij een tijd geleden had met het nummer Bubbelbad. Dit moet, natuurlijk, als een parodie op het hele 'urban' gebeuren van tegenwoordig gezien worden.
Op Zie je de cyclus en De pion worden wat zwaardere onderwerpen aangehaald als respectievelijk religie en het leger. Het is weer eens wat anders dan het vertellen over hoe erg je wel niet de pioniers van de Nederlands hiphop bent. Overigens wordt hier aan getwijfeld door sommigen die zeggen dat Blondie B de eerste was die in het Nederlandse begon te rappen. Wie er gelijk heeft zou ik zelf ook niet weten.
Het verbaast me niet dat er na twee afwijkende tracks weer wordt teruggegrepen op de oude doos.
In Zo ging het wordt de hiphop-fan van na 1996 haarfijn uitgelegd hoe mooi en underground het vroeger wel niet was. Ook worden de rappers die commercieel succes boeken/boekte afgekraakt. Zo worden de mannen van Top Notch als homo’s bestempeld, denk hierbij dus aan mannen als Extince, Opgezwolle en Raymzter. We begrijpen het nu wel, heren van de OP. Wel een lekkere opzwepende track, als dit één van de weinige nummers met dit onderwerp was zou dit een fantastische toevoeging zijn geweest aan het album.
Wannabis gaat over bi's... Leuk concept over vrouwen die zich in de hype van het bi zijn (zover die er is) laten meesleuren.
Een wat ouder nummer is Weer geen clubhit maar wordt nu samen gedaan met Laberinto. Er wordt, ondersteund door harde gitaren, afgegeven op de muziek die wordt gedraaid in de club waar de mannen van de OP zo nu en dan blijkbaar heengaan. Ga er dan niet heen zou ik zeggen. Lekker refreintje trouwens.
Het veelbesproken nummer Slangbang pompt nu uit mijn speakers. Veel besproken? Veel besproken ja. Hierin wordt namelijk de in de underground gerespecteerde rapper Terilkest gedist. Turrie vond dat hij dit niet over zijn kant kon laten gaan en heeft dan ook een antwoord opgenomen wat (legaal) te downloaden valt via http://www.nlhiphop.nl/download.php?id=119 . Velen vonden dat Def P hierop de grond in werd geboord, maar Def zelf vond het niet het reageren waard. Dit liet hij onlangs weten in een radio-interview, oordeel zelf zou ik zeggen.
DJ Daan vertoont zijn kunsten op de niet noemenswaardige interlude DJ Daan in het huis.
Daarna kraakt Def P op zijn karakteristieke wijze heerlijk het gebruik (of misbruik) van de mobiele telefoon af zoals wij dat tegenwoordig kennen. Wie ergert zich nou niet aan de personen die nog even in de rij bij de kassa naar huis bellen om te vragen of ze zeker zijn dat ze dit willen, omdat het toch niet in de reclame is?! En zo zijn er nog talloze voorbeelden waaraan ik en blijkbaar ook anderen zich dagelijks ergeren. Dit alles valt te beluisteren op het nummer Zinloos gebeld. Hulde aan Def P voor het aan aansnijden van dit onderwerp!
De gehaaste maatschappij en de carrièrejagers worden met de grond gelijk gemaakt op Druk, druk, druk dat zich afspeelt op een rustige (ja het kan wel!), donkere beat. Goed te doen.
Mengelemoties is, zoals de titel al doet vermoeden, een track over pijn, verdriet en de bijkomende gevoelens. Een track die je aan het denken zet.
Alweer aangekomen bij het laatste nummer van dit 15e OP album worden we warm onthaald door wat lekkere scratches. Het Latijnse adagium Carpe diem is de titel van deze afsluiter en vertelt ons dat we, hoe kan het ook anders met zo'n titel, moeten genieten van de dag en niet te veel moeten terugkijken in het verleden. Ik vind dat ze zichzelf hiermee een beetje tegenspreken, maar ja wie ben ik...
