[Special] Eddie the Eagle

Er zijn sporters die je niet zal onthouden vanwege hun prestaties, maar vanwege andere dingen. Een van die sporters is Michael Edwards, ook wel bekend als Eddie the Eagle, bekend van het skischansspringen.

Eddie the Eagle, geboren als Michael Edwards op 5 december 1963, werd wereldberoemd tijdens de Olympische Winterspelen van 1988 die in het Canadese Calgary werden gehouden. De Brit, die het jaar ervoor bij WK 55e werd, wist zich als eerste Britse schansspringer ooit voor de Spelen te plaatsen dankzij een sprong van 77 meter bij een wedstrijd in Oostenrijk.

Het voorkomen van Edwards was opvallend: Hij woog 82 kilogram, wat voor een schansspringer extreem zwaar is, en droeg een bril waarvan de glazen voortdurend besloegen. Hierdoor kon hij tijdens het springen vanaf de schans nauwelijks iets zien. Hij eindigde in Calgary dan ook als laatste op zowel de 70 meter- als de 90 meter-schans.

Vanwege de prestaties van Edwards stelde het Internationaal Olympisch Comite een nieuwe regel in, de Eddie The Eagle Rule. De eisen om aan de Spelen mee te mogen doen, werden aangescherpt. Deelnemers moesten voortaan aan meerdere internationale toernooien meedoen en je kon je alleen kwalificeren als je in de top vijftig van beste sporters stond. Overigens was er wel een kanttekening bij deze regel, aangezien het niet voor alle sporten gold. Tijdens de Olympische Spelen van 1998 in Nagano deed de Keniaan Philip Boit mee bij het langlaufen. Hij had anderhalf uur nodig over de tien kilometer klassiek, terwijl de winnaar er minder dan 25 minuten over deed.

Aanvankelijk werd Edwards vanwege zijn uiterlijk Mr. Magoo genoemd, pas later werd het The Eagle. De naam The Eagle kreeg hij vanwege zijn manier van springen en de manier waarop hij terecht kwam. Dit kon worden vergeleken met een duik van een adelaar.

Zijn manier van springen, zijn aparte verschijning en zijn gebrek aan succes maakten hem de lieveling van de media en hij had veel fans over de hele wereld. Hoe slechter hij presteerde, hoe populairder hij werd. Na de Spelen van 1988 werd hij veel gevraagd voor praatprogramma's over de gehele wereld en mocht hij allerlei lintjes doorknippen. Hij schreef een boek en scoorde in eigen land een hit met het lied Fly Eddie Fly.

Edwards probeerde zich nog te kwalificeren voor de Olympische Winterspelen van 1992 en 1994, maar slaagde hier niet in. Daarna sloot hij een sponsorcontract met de Britse luchtvaartmaatschappij Eagle Airlines om zich volledig te kunnen richten op de kwalificatie voor de Spelen van 1998 in Nagano. Maar net als in 1992 en 1994 wist hij niet in die missie te slagen.

Met een afstand van 105,0 meter is Edwards tot op de dag van vandaag nog steeds Brits recordhouder. In 2010 komt er een film uit over deze sportheld.

Submitter:  Bron: FOK!sport