Australiërs tonen ambities

Naast sprinters heeft Australië in deze Tour ook de beschikking over tenminste drie renners voor het klassement. Voor Evans, Rogers en McGee zal het de komende dagen duidelijk worden wat hun toekomst is als klassementsrenner.

Na drie seizoenen vol met pech en ongeluk is Cadel Evans weer op de weg terug. In de Giro van 2002 leek het erop of de Australiër het eindklassement zou kunnen winnen, maar op de laatste berg van die ronde had hij een inzinking. Nu rijdt Evans voor Davitamon- Lotto en maakt hij zijn debuut in de Tour. Tot nu toe verloopt het redelijk, maar de 28-jarige coureur weet dat het vanaf vandaag pas echt lastig wordt: ”Ik ga zeker aanvallen op de laatste klim. Een etappezege wordt lastig. Als ik meega met een Vinokourov blaas ik mezelf op. Ik ga ook niet eerder aanvallen, zoals Rasmussen.”

Michael Rogers had voorafgaand aan de Tour ambitieuze plannen: hij ging voor het podium. Aan zijn doelstelling is nog niets veranderd: ”Hoewel de openingstijdrit tegenviel ga ik nog steeds voor een plaatsje bij de eerste drie. Ik voelde me heel erg goed in de Vogezen. Ik ken de etappes in de Alpen bovendien goed, want ik heb ze uitgebreid verkend.” Rogers heeft echter de pech dat hij onder vuur ligt bij de manager van zijn ploeg, Patrick Lefèvre. De Belg is ontgoocheld omdat Rogers volgend seizoen voor T-Mobile fietst. Lefèvre noemde Rogers zelfs een pseudo-kampioen, die nog niets heeft bewezen in de Tour en altijd onder de druk bezwijkt.

Volgens de manager van La Française des Jeux, Martial Gayant, kan ook Bradley McGee hoge ogen gooien in het klassement: ”We gaan zeker voor een plaats bij de eerste tien, het podium zal moeilijk worden. Ik vrees vooral de etappe van woensdag op de Galibier. Voormalige baanwielrenners hebben het altijd lastig om met een heel kleine versnelling te fietsen, maar dat zal morgen toch moeten.”