Wielrennen: Uitslag Luik-Bastenaken-Luik

Sven had ons via de newssubmit het volgende te melden:

Tyler Hamilton heeft de laatste voorjaarsklassieker van dit jaar, Luik-Bastenaken-Luik, gewonnen. De Amerikaan kwam alleen over de meet, voor de Spanjaard Iban Mayo en Michael Boogerd. Boogerd wordt dus na de tweede plaats vorige week in de Amstel Gold Race nu derde in Luik-Bastenaken-Luik.

De wedstrijd werd opengebroken door vijf renners. De vluchtpoging van het kwintet, met onder meer Bram de Groot, liep echter op niks uit.

Na 1 uur gekoerst te hebben gingen er drie renners vandoor, en met succes. Victor Hugo Pena, Marco Pinotti, Martin Elmiger en even later Benoit Vaugrenard sloegen al snel een gat.

Na 82 kilometer was de eerste beklimming een feit. Het kwartet had 3 minuten en 10 seconden voorsprong op een groepje van drie: Kurt van de Wouwer, Marc Streel en Michel Vanhaecke. Het peleton had zelfs een achterstand van 9 min 10.

Op het moment dat het groepje van 3 renners weer werd ingelopen kwam er weer een kopgroep tot stand. Marzoli, Nicki Sorensen, Bobby Julich, Andrea Peron, Beat Zberg, Udo Bolts, Luca Paolini, Glomser en Duma waren de namen.

Kort voor de top van de Cote du Rosier, na 195 kilometer, kwam het peleton weer bijeen. Even daarvoor had Michael Boogerd met een lekke band zich naar achter moeten begeven, maar Bogey kwam snel weer terug.

Axel Merckx, de zoon van.., sprong tien kilometer voor de beruchte La Redoute weg uit het peleton. Glomser, Christian Moreni, Igor Astarloa, Angel Vicioso en Fabian Wegmann sprongen in zijn wiel. Merckx ging zeer geleidelijk de La Redoute op en dat kostte Glomser en Wegmann hun plaats bij de voorste.

Op 30 km van de streep, bij de beklimming van de Sprimont, vond Axel Merckx dat het te sloom ging, en besloot om solo te gaan. Alexandr Sheffr, Christian Moreni, Samuel Sanchez, Michele Bartoli en Lance Armstrong gingen op jacht naar Merckx.

Met nog 15 kilometer te gaan (bij de Cote de St.Tilman) vond Armstrong het tijd om de benen te laten werken. Dit kostte Axel Merckx de leidende positie en ook Michele Bartoli moest passen. Dit bleek echter verspilde moeite want de drie (Armstrong, Sanchez en Sheffr) werden opgeslokt door het peleton.

Lance Armstrong ging echter vrijwel direct daarna opnieuw aan, waarna Michael Boogerd counterde. Toen Boogerd merkte dat hij alleen ervandoor kon greep hij zijn kans en lag meteen zo'n 10 seconden voor.

Tyler Hamilton voelde dat hij nog wat extra's in de benen had en reed achter Boogerd aan en ging er direct overheen. Michael Boogerd kreeg nog de kans om mee te springen, maar zoals hij zelf na de wedstrijd aangaf had hij wat last van de nattigheid: "Mijn wiel gleed steeds weg op de natte kasseien."

Er was echter nog hoop voor de man uit Den Haag want Iban Mayo kwam uit de achtergrond opgedoken. Mayo nam Boogerd op sleeptouw maar tevergeefs; Bogey was niet meer bij machte om over te nemen.

Tyler Hamilton bleef uiteindelijk uit de greep van het duo Mayo-Boogerd en kon zijn geluk niet op toen hij vreugdevol de finish passeerde. Mayo won de sprint van de moe gestreden Boogerd.

"Mijn poging om weg te blijven kostte veel kracht. Toen ik daarna bij Hamilton in het wiel wilde komen, slipte ik weg op de kasseien. Daarna was ik alleen nog maar bezig de finish te halen. Ik zat helemaal stuk", verklaarde Michael Boogerd na afloop.

De winnaar van 89ste editie van Luik-Bastenaken-Luik had het volgende te melden: "In de voorste groep zaten de favorieten elkaar aan te kijken. Daar heb ik van geprofiteerd. Al dacht ik constant toch nog gepakt te worden". Tyler Hamilton werd de eerste Amerikaanse winnaar van Luik-Bastenaken-Luik.