Agent wil schadevergoeding
Maar voor de klap die ze bij haar aanhouding aan een Doetinchemse hoofdagent uitdeelde werd M. in ’98 voor de Zutphense rechtbank vrijgesproken. Hoofdagent W.J. pikte die vrijspraak echter niet. Hij ging in hoger beroep. Dinsdag 3 oktober boog de cassatierechter zich over die zaak.
'Het is wel een oeroude zaak', las de advocaat generaal uit zijn dossier. 'En ik zie dat er in eerste instantie een vrijspraak is uitgerold in Zutphen. Toch vind ik dat M. niet vrijuit had mogen gaan. Maar ik wil, gezien haar toestand, wel beperkt straffen.'
Hoofdagent J. had zijn zaakjes (hij was ook naar Slachtofferhulp gestapt) nauwkeurig geregeld. 'U kunt prima uit uw woorden komen en u heeft alles netjes op papier gezet', prees Coster. J. had, zei hij, na de klap tegen zijn hoofd blijvend hoofdpijn opgelopen. 'En mijn vertrouwen in de medemens is behoorlijk aangetast', zo liet hij weten.
Mede door dat soort zaken had J. een schadevergoeding van 750 gulden van M. gevraagd. Ook had J. overwogen om bij de politie weg te gaan. Maar die stap heeft hij teruggedraaid. Hij heeft zich wel over laten plaatsen naar Winterswijk.
M. zelf was niet op de zitting aanwezig. Maar haar verdedigster, deed het woord.
'Mevrouw M. lijdt al jaren onder zware depressies waartegen ze medicijnen gebruikt. En het vooruitzicht op deze hoger beroepszaak heeft haar psychische problemen alleen maar doen toenemen. Daarom is zij op dit ogenblik, mede op advies van haar arts, op vakantie.'
Van Zeyl vroeg ontslag van rechtsvervolging omdat M. ten tijde van haar aanhouding behoorlijk overstuur was. 'Volgens mij kun je helemaal niet spreken van een stomp of een klap. M. was hopeloos in paniek, omdat ze haar teckeltje in de auto moest achterlaten toen ze mee naar het bureau moest, waardoor ze met haar armen zwaaide. En bovendien, mevrouw is 1.56 meter. Hoe kun je dan een man van 1.84 meter zo’n harde klap tegen zijn hoofd geven?'
Coster leek met de schadevergoeding akkoord. 'M. moet 750 gulden betalen of vijf dagen zitten.'
Jerry!, Jerry!
