Kerstboom aan het plafond...
Van: Danny
Subject: "Kerstboom aan het plafond..."
In reactie op Goeiemoggel
Hej Sunnie,Je hebt gelijk wat betreft Goeiemoggel. Ik had namelijk geen flauw idee waar die reclame van is. Dacht dat het ging om een reclame van een overheidsinstelling of taalinstituut ofzo. Heb 'm nog 's gekeken op YouTube en nou blijkt het aan het eind een KPN reclame te zijn. Hilarisch, maar schiet inderdaad haar doel behoorlijk voorbij.
Maar goed. De Sint is het land uit en overal schieten de kerstversieringen als paddestoelen de grond uit. Het lijkt wel of er dit jaar door de meeste mensen daadwerkelijk is gewacht tot 6 december, wat mijn zoontje van drie enorm waardeert. Toen de buren op 3 december de kerstversieringen op aan het hangen waren sprak hij ze zeer vermanend, met opgeheven vinger en compleet geschokt aan;
"Je mág de kerstman nog niet ophangen van de poliesie. Anders komt zwarte Píet!"
De buurvrouw keek hem even meewarig aan, haalde haar schouders op en ging verder met haar versieringen, waarna ons zoontje zijn beklag bij ons kwam doen. Heerlijk ventje is het soms, maar hij heeft natuurlijk wel gelijk. Het is ontzettend vervelend voor kinderen om overal al met kerst geconfronteerd te worden terwijl ze nog bezig zijn alles omtrend Sinterklaas in zich op te nemen en te verwerken. De hele periode van Sinterklaas is voor de kinderen een uiterst stressvolle periode, en daarin moeten ze niet óók nog eens met kerst geconfronteerd worden. Jammer dat veel mensen dat niet zien of er royaal schijt aan hebben.
Inmiddels is Sinterklaas alweer ruimschoots in Spanje en zijn ook wij begonnen met de kerstversieringen. Dan komen er vijftien enorme dozen en bergen vuilniszakken van zolder. Sneeuwkleden, treintjes, dorpjes met lichtjes, ijspegels, een kerstman aan een ladder voor in de tuin, een slee met rendieren voor in de tuin, lichtslangen voor in de tuin, een kerstboom voor op de plek van de lamp aan het plafond in de keuken, twee kerstboompjes voor de kinderen voor naast de open haard en natuurlijk een kerstboom van drie-en-een-halve meter voor ergens in de kamer waar we er eigenlijk allang geen plek meer voor hebben. En dan hebben we het nog niet over de slingers, kersttakken, de stal, kaarsen, kerstklokken en weet ik 't allemaal niet gehad. Als dan alles klaar is ziet het er allemaal keigezellig uit en is het huis klaar voor kerstliedjes. De hele dag. En serieus; dat kan ik prima hebben, maar ben altijd wel weer blij als het dan achter de rug is, want na 4 weken ben ik kerst doorgaans ook wel niet zo enorm zat dat ik depressief in een hoekje ga zitten kniezen bij wéér een kerstliedje.
De kinderen vinden het intussen prachtig. Tuigen dertig keer per dag hun eigen boompje op en af of staren een half uur achter elkaar blind naar de lampjes in de bomen. Lekker rustig, dat dan weer wel. En dat van die kerstboom ondersteboven aan het plafond; was een ideetje van Jolanda vorig jaar. Nu hebben we een oud huisje waarin nog een hoog plafond zit, dus nee, ik stoot m'n kop er niet tegen mocht je je dat afvragen.
Heb trouwens een kuttijd achter de rug. Mijn tante is op vijf december overleden. Was pas 58, wat gewoonweg veel te jong is in mijn ogen. Net een jaar oma en zal haar kleindochter nooit zien opgroeien. Voor de kleine zal Sinterklaas altijd overschaduwd worden door het verdriet van haar opa en moeder. Het leven is wreed als het op sterven aankomt, en zo onrechtvaardig als de pest. Als ik een dagje in Rotterdam rondloop zie ik zo duizend criminelen en aso's rondlopen die ik persoonlijk sneller en pijnlijker het graf in zou wensen. Maar ja, de goeien gaan altijd als eerste en de rotte appels zijn niet uit te roeien. Dinsdag zal ze worden begraven en kan voor haar man het rouwproces pas echt gaan beginnen. Hij is vooral een goedhartig iemand met een enorm grote bek en de nodige lichamelijke problemen van zichzelf. Hij zal 't nog zwaar gaan krijgen en wanneer wij allemaal gezellig kerst aan het vieren zijn en aan onze hapjes en drankjes zitten zal hij zich rot en eenzaam voelen, zelfs al is hij bij zijn kinderen. Er zal iets ontbreken voor hem en na bijna 40 jaar samengeweest te zijn zal dat gemis een permanent gevoel zijn. Veertig jaar samen is niet iets dat je snel vergeet.
Kerst is een prachtige periode, maar is voor mensen die een dierbare zijn verloren altijd de periode van herinneringen en een gevoel van eenzaamheid. En dat gevoel zullen we ooit allemaal kennen.
Tot volgende week, Sun.
Danny
