De afhaalchinees (2)

Zondagavond. Bord op schoot. Chinees welteverstaan. Studio Sport kijken. Dat is één van de belangrijkste kernwaarden van ons Nederlandse culturele erfgoed. Het is als het ware het fundament onder de hoeksteen van onze samenleving. Het zit in onze genen. Daar torn je niet aan.
 
Tenminste, dat zou je denken. Laatst hoorde ik een heel raar verhaal op BNR Nieuwsradio. Daar was een of andere malloot aan het woord. Die beweerde dat 'de Chinees' zoals wij die kennen, hopeloos uit de tijd is. Chinese restaurants waren saai geworden en moesten gaan moderniseren. Complete lariekoek natuurlijk. Maar ik stond wel even raar te kijken toen ik onlangs mijn Chinees belde.

'Golden Palace, met Hu.'
'Dag Hu, met Asics. Hetzelfde als altijd graag en doe er maar een paar gefrituurde banaantjes bij, mijn schoonmoeder eet mee. Ik kom er zo aan.'
'Hoi Asics, wij zijn pas verbouwd weet je nog wel? Wij doen geen afhalen meer.'
'Oh jee, en nou? Kom je thuisbezorgen?'
'Nee, wij zijn tegenwoordig een 'all you can eat'-restaurant. Je bent van harte welkom om bij ons te komen eten.'
'Oh. Maar heb je ook een groot scherm aan de muur dan? Ik moet natuurlijk voetbal kijken.'
Daar zat ik dan, Studio Sport te kijken. Ontheemd op de bank met een bord friet en een kaassoufflé. Dat vrijdagavondvoer smaakte nergens naar op zondag.

Maar ik ben heus de beroerdste niet, dus later die week togen we af met zijn viertjes, naar de uit het as herrezen Golden Palace van Hu. Bij binnenkomst herkende ik het totaal niet meer. De vijver was gedempt. Er stonden nu bakken met bami, rijst, nasi, stukjes vlees, groenten, vis, borden, bestek, frisdrank, snoep voor de kinderen en zelfs een chocoladefondue. Ik begreep er niks van maar stelde voor dat we eerst maar eens een tafeltje gingen uitzoeken. Er was er nog een met drie stoelen en een kinderstoel, vrijgehouden door een bordje met daarop de tekst: 'Gereserveerd voor Familie Asics.' Kijk. Hu is een echte vriend.
 
'Chique geworden hè?' zei Hu. 'Ik heb nu het mooiste restaurant van de stad.'
'Zeker jongen. Breng maar gauw de menukaart, want hier zitten vier rammelende maagjes.'
'Geen menukaart Asics, 'all you can eat'. Je kunt een bord pakken en zelf uitzoeken wat je wilt eten.'
'Oh, vandaar dus die bakken met eten. Moet je alles rauw eten?'
'Nee natuurlijk niet, kijk eens achter je.'

Daar stonden een aantal koks met een hele grote wokpan. Die bakten al je eten, met een sausje naar keuze. Het was wat onwennig, om zelf uit een buffet je eigen voor-, hoofd- en nagerecht te moeten samenstellen. Bij de wokkoks was het erg druk. Vadsige huisvrouwen met vijf borden in iedere hand versperden een vlotte doorgang. Kansloos. Dan eerst maar nasi uit zo'n buffetbak. Die bleek lauw. Bami dan maar. Er zat een haar in. Dat ging ik dus niet opeten en dat bord zette ik zomaar ergens neer. Een meneer met een korte sportbroek en mouwloos T-shirt keek me raar aan. Toegegeven, het was warm geweest die dag. Een nieuw bord bleek niet goed afgewassen en bevatte nog restanten van de vorige gebruiker. Even later zag ik spelende kindjes per ongeluk eten uit de buffetbakken stoten. Een behulpzame moeder raapte het van de grond en gooide het terug waar het vandaan kwam.

Aan het tafeltje naast ons zat een groepje jongens die wel een heel apart idee hadden van 'all you can eat'. Het enige wat ze op tafel hadden staan was een schaaltje bitterballen. En twee dienbladen vol met bier. Of ze aan het indrinken waren of dat dronken worden bij de Chinees hun hoofddoel was, heb ik niet kunnen achterhalen.

Cuisine is passie en emotie. Hu's Golden Palace was gereduceerd tot een vreetschuur waar mensen zonder smaak zich zo rond mogelijk komen eten. Mijn conclusie stond vast. Sorry Hu. Als ik uit eten ga, dan wil ik graag plaats nemen aan een tafel waar dan de ober verschijnt om ons overal van te voorzien. Een smerige heksenketel waar ik tussen smaakloze mensen mijn weg niet kan vinden, is niks voor mij. Noem me maar ouderwets.

Sowieso is 'all you can eat' een principe om van te kotsen. Kwantiteit is geen doel op zich. Alsof je bij een traditioneel restaurant met honger van tafel gaat.