Hoerenmadam Mariska de Haas
Even met Albert Heijn gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. De Directeur Merchandising in de buurt?”
Dat viel nog niet mee. Winkelchef Harry Piekema ratelde iets over bonussen en ik hoorde het lawaai van stomvervelende knaagdieren die iets over hamsteren riepen. Maar uiteindelijk werd ik doorverbonden met merchandise-baas Casper Meijer, die beleefd informeerde wat hij voor mij kon betekenen. “Ja hoor eens, Casper, je hebt de strijd definitief opgegeven, begrijp ik?” Meijer vroeg mij stomverbaasd, waarop ik doelde. Dus ik vervolgde: “De tijd dat Albert Heijn supermarkttechnisch tot het topsegment behoorde, is natuurlijk al een hele tijd voorbij. Al eerder wijdde ik tot je woede een columnserie over het AH-filiaal in de Van Woustraat in Amsterdam, over achterlijk personeel en het gewoon niet verkrijgbaar zijn van volkorenbrood, Dr. Pepper en Zuivelhoeve Volle Melk. Maar jullie laten nu definitief het hoofd zakken. Jullie gaan de vreterij dus gewoon uit dozen verkopen. Net als bij die veredelde voedselbanken als de Aldi. En ik vind het ronduit smerig ook nog.” Krentenweger Meijer antwoordde met de stelling dat het verkopen uit dozen nu eenmaal veel goedkoper is. Scheelt een hoop vakkenvullerij, dus dat is voordeliger, vond de winkelbaas. Fout. “Neenee, dat is niet voordeliger. In ieder geval niet voor mij als klant. Ik voorzie geen prijsdaling bij die kapsonessupermarkten van je. Hoogstens een verdere stijging van de winst. En van jouw bonus. Bovendien vind ik het gewoon erg ordinair.” Casper speelde de vermoorde onschuld en vroeg wat er in vredesnaam ordinair is aan de verkoop uit dozen. Tijd voor de afmaker: “In de straattaal van de stad waar ik woon, betekent het woord doos iets in de trant van intieme plek bij de vrouw. En als je dan ook nog fabrikanten gaat zitten opbellen met het verzoek om hun producten voortaan in mooie dozen te verpakken, dan weet ik wel hoe laat het is. Brute smeerlap die je bent! En ja, natuurlijk, sex sells, maar ik vind het gewoon groezelig. Mooie dozen promoveren tot een unique selling point. Viezerik!”
Behalve mooie dozen heb je natuurlijk ook domme dozen. Zoals die Mariska de Haas. Die heeft er erg veel bezwaar tegen als kinderen twee mama’s of twee papa’s hebben. Want dat is niet goed voor het opgroeiende kinderzieltje. Vindt ze. De Haas is hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad, het huisorgaan van de Nederlandse Chapter van De Kinderkerk Van Rome. Ze is fel tegenstander van de erkenning van het ouderschap door twee moeders. Nee, Mariska de Haas heeft betere ideeën. Kindertjes horen helemaal niet thuis in een gezin met twee papa’s of twee mama’s. Peuters, kleuters en jongvolwassenen zijn beter af met plaatsing in een traditioneel katholiek internaat. Zodat ze speelkameraadjes kunnen zijn voor priesters, broeders, kapelaans en andere seksueel verknipte Roomse geestelijken. We kennen allen de verhalen. Je kan als tienjarig jochie dus beter door een kanunnik worden uitgewoond dan dat je twee mama’s hebt die verder met hun vingers van je afblijven. Nou ja, dat begrijp ik dus uit de woorden van Mariska de Haas. Iemand die nauw betrokken is bij de Kinderkerk Van Rome heeft geen enkel, maar dan ook werkelijk geen enkel recht van spreken over wat goed is voor kinderen, en wat niet. Trouwens, hoe heet dat ook alweer, zo’n gebouw waar kwalijke seks gebeurt? Neenee, dan bedoel ik niet Jongensinternaat Ave Maria te Susteren, nee, ik bedoel een bordeel. En hoe heet de cheffin van zo’n bordeel? Juist. Een hoerenmadam. Gezien haar kwalijke uitspraken draag ik Mariska de Haas voor voor de eretitel Hoerenmadam Van Rome. Als ze af wil zien van die geuzentitel, dan kan dat. Moet ze even plechtig beloven dat ze er voor eeuwig het zwijgen toe zal doen als het gaat over de vraag, wat goed is en wat slecht is voor onze jeugd.
Maar denk nu niet dat Roomse Mariska de enige is, die wartaal uitkraamt over wat goed is voor kinderen. Op het hoofdkantoor van de CITO-toets zijn ze ook ernstig de weg kwijt. De domste kinderen in groep 8 van de basisschool krijgen voortaan een minder moeilijke CITO-toets te maken. Want ze raken anders zo gedemotiveerd door al die vragen waar ze het antwoord toch niet op weten. Het jammere is wel, dat wanneer ze die toets behoorlijk goed maken, ze toch geen HAVO-advies krijgen. Immers, de toets was te makkelijk. Kijk, als je zulke onzin ontwikkelt, dan is er wat mis in je bovenkamer. Nare medische ellende.
Trouwens, het is nog steeds donorweek. Allerlei bekende Nederlanders roepen op, donor te worden. Leuk, dat je na je dood herbruikbare lichaamsdelen kunt weggeven aan anderen die er nog een tijdje plezier van kunnen hebben. Wel jammer dat er jaarlijks veel meer mensen sterven door medische missers dan door een gebrek aan donororganen, maar dat terzijde. Ik blijf het sympathiek vinden dat Bekend Nederland zich voor die donororganen blijft inzetten. Patty Brard voorop. Die is nog niet eens dood, maar blijkt een half jaartje geleden haar hersens al te hebben gedoneerd. Aan de baas van het CITO.
