De vriendin van Mark Rutte
Nottheviolin stuurde via de submit de volgende column in:
Hoe zou het zijn om de vriendin van Mark Rutte te zijn? Het balletje van de klas, het fappertje van de sportschool, het principiële mannetje dat ‘s avonds zijn sleutels, gsm en horloge geroutineerd op volgorde op het gangkastje legt.
Hij is best leuk. Eigenlijk meer dan best leuk. Die lach, een beetje verlegen en klungelig maakt dat ik smelt. Daar is ie weer op tv en ik zink zonder erg weg in een sprookje zoals alleen ik hem kan beleven in mijn gedachten. De ontmoeting in een Brabants klein cafeetje waar hij onverwacht omdraait en tegen mijn glas aanstoot.
Hakkelend met duizenden pardonnetjes waarna er een “Ik wil je graag een nieuw glas aanbieden” volgt met een vluchtige blik op mijn boezem. Want Mark schijnt van volle boezems te houden en toevallig heeft God of wie dan ook ooit besloten mijn tekortkomingen in mijn karakter te compenseren met een volle boezem.
Soms best handig.
Na wat gepraat te hebben biedt Mark mij een slaapmutsje aan in zijn appartement.
Enigszins verbaasd maar vooral verrast neem ik zijn aanbod gretig aan.
We pakken een taxi en eenmaal aan de praat in zijn sobere doch stijlvolle woning komt van het een het ander.
”Heerlijk zo’n sullige schat die ik alles kan leren,” denk ik nog maar de verlegen maagd blijkt meer in huis te hebben dan menigeen zou denken en er volgt een hetere nacht dan de gemiddelde temperatuur in de woestijn is overdag.
Ik schrik plotseling op uit mijn diep weggezonken fantasierijke gedachten als mijn man me vraagt waarom ik in hemelsnaam zijn favoriete witte blouse, welke hij ooit cadeau heeft gekregen van zijn ex-vriendin, bij de rode was heb gedaan.
”Eh, foutje…” en ik bedenk me ineens dat mijn lichtelijk gemene karakter Mark te gronde zou richten.
Och arme.
Ik fantaseer toch nog even verder en bevind me aan een diner met Mark, diverse ministers en de vrouwen. Licht opvallend speel ik met de olijf in mijn mond en geniet zichtbaar als Mark’s wangen steeds roder worden. Hij knikt onopvallend maar resoluut een “Nee!” want voelt de bui al hangen en probeert zich te concentreren op het gesprek met de minister naast hem terwijl hij licht bezweet zijn stropdas wat losser maakt.
Even later werpt hij me met een speelse blik een lach toe.
Nu krijg ik het warm. Spontaan reageer ik op de vraag van de gedistingeerde dikke man naast mij of ik de laatste tijd ook heb opgemerkt dat er veel minder konijnen op de golfbaan lopen met een “Er mag tegenwoordig nergens meer geneukt worden,” waarop de vrouw van de dikke man hoestend haar servet op tafel gooit en met een rood hoofd weg beent richting toilet.
Desastreus voor Marks carrière.
Ik zit er boordevol mee, van die K-geintjes weet je wel, die net niet kunnen, maar waarvan ik ze (meestal) zo weet te draaien dat partnerlief het pikt en soms zelfs plezierig vindt. Erg verwarrend voor de partner in kwestie.
Ik besluit dat mijn fantasie maar vooral een fantasie moet blijven; tenslotte ben ik gelukkig getrouwd en verdient Mark een veel betere vrouw dan ik voor hem zou kunnen zijn. Als het maar geen huppeltrut wordt, want dan krijgt de saaiheid de overhand… Ook desastreus maar dan voor de ontplooiing van de emotionele ontwikkeling van Mark.
Misschien dat we na de voltooiing van de formatie opnieuw verkiezingen kunnen houden: “Welke hark wordt de vrouw van Mark?”
Doe maar gewoon een lief, humoristisch, knap, intelligent, geil wijf.
Met dikke tieten.
