Driek Oplopers meets Abraham

Even met Abraham gebeld: “Goedemorgen, Mevrouw Oplopers hier. Hoe laat kom je morgen?” Doodse stilte aan de andere kant van de lijn. “Hallo? Hallo, is daar iemand?” brulde ik in de hoorn, want misschien was de meer dan hoogbejaarde man een beetje doof. “Ik spreek toch met Abraham?” Ik hoorde een diepe zucht. Langzaam begon de oude man te spreken. “Aardig van u, dat u mij belt mevrouw Oplopers, en ik was eerst ook wel van plan om te komen, maar ik voel me eigenlijk niet zo welkom bij jullie.” Verbaasd trok ik mijn wenkbrauwen op. “Niet welkom? Hoe komt u daar nou bij? Meneer Oplopers en ik staan bekend om onze gastvrijheid, ik bel u juist, zodat ik weet op hoeveel mensen ik moet rekenen met eten!”
“Reken maar niet op mij,” sprak de stokoude man. “Nog afgezien van het feit dat ik niet meer zo mobiel ben en ook niet meer zo veel bezoekjes op een dag aankan, weet ik dat uw echtgenoot echt niet op mij zit te wachten. Hebt u bijvoorbeeld al overwogen om een opblaas-Abraham op uw balkon te installeren op 5 juni?” Ik barstte in lachen uit. “Nee, natuurlijk niet, daar heeft Driek een pesthekel aan! Hij wil ook geen pop voor de deur, of pamfletten aan elke boomstam met daarop de spannende tekst: ‘Driek is 50, 3x toeteren graag,’ nee, dat alles zou het einde betekenen van ons nog zo prille huwelijk!”
“Kijk, dat bedoel ik nou,”  zuchtte de grijsaard. “Hij is er gewoon het type niet voor. Eigenlijk wil hij niks. Hij wil liever nog geen vijftig worden, zeurt dat hij zich ineens zo oud voelt, hij wil geen Abraham op het balkon, laat staan dat de echte Abraham langskomt. Voor ik het weet schopt hij me zo over het balkon, dat agressieve mannetje!”  Ik pleurde bijna van mijn stoel van het lachen toen ik de angstige toon in de stem van Abraham bespeurde.  “Ach, doe toch niet zo gek!” riep ik amicaal. “Die man van mij moppert en scheldt wel in zijn columns, maar hij is een schat en doet geen vlieg kwaad! Neem dat nou maar aan van mij, ik kan het weten, want ik ben zijn vrouw! Hij zal het geweldig vinden om u te zien!”  Abraham beloofde me om erover na te denken en me later op de dag terug te bellen.

Het is een drukke tijd voor Abraham. Sinterklaas heeft het mooi bekeken met al zijn hulpsinterklazen, maar Abraham doet het in zijn eentje. Tenminste, als het om mannelijke vijftigers gaat. De vrouwen laat hij aan zijn vrouw Sarah over.

Toen hij me belde, al bladerend in zijn agenda, vertelde hij me over de verjaardagsbezoekjes die hij dit jaar al had afgelegd. Ook bij Bekende Nederlanders, mensen waar Driek zo graag over schrijft. “Maar ik zie hem nooit op die verjaardagen,” merkte Abraham op. “Ton Kas, toch een bekende Nederlandse acteur is in februari 50 geworden, toch een heugelijk feit, maar daar schrijft uw man dan weer niks over! En toen Lex Bohlmeijer 50 werd, kon ik daar ook niks over vinden in zijn columns! Zo’n bekende radio – en televisiepresentator! Kijk, dát zijn nou interessante dingen om over te schrijven! Niemand zit te wachten op een column over de PvdA, of over het OV, en al helemaal niet op columns over Dries Roelvink, Jan en Yolanthe, en Frans Bauer. Als ze 50 worden, ja, dán is het interessant om over ze te schrijven! Misschien moet u dat maar even doorgeven aan uw man. En ook, dat hij niet van die vieze woorden moet gebruiken. Of schelden. Dat doen mannen van 50 namelijk niet.” Ik beloofde dat ik de boodschap zou doorgeven.

Ik heb er eens over na zitten denken. Rare gewoonte, eigenlijk, dat Abraham-gedoe. Natuurlijk, veel leeftijden zijn een mijlpaal. Als je 18 wordt bijvoorbeeld, en je mag stemmen, je rijbewijs gaan halen en wordt qua leeftijd ineens volwassen genoemd. Best bijzonder. Of als je 30 wordt. Maar 50 schijnt wel het summum van de mijlpalen te zijn. Je weet ineens waar de mosterd vandaan komt. En je ziet Abraham. Ik besloot om Wikipedia maar eens te raadplegen:

“De uitdrukking ‘Abraham gezien hebben’ is afgeleid van een bijbeltekst.
In het Evangelie naar Johannes (8.57) staat het verhaal van de vrouw die overspel heeft gepleegd. Aan Jezus wordt gevraagd wat er met de vrouw moet gebeuren, omdat de wet voorschrijft dat ze gestenigd moet worden. Jezus zegt dat degene die zonder zonde is, de eerste steen mag werpen. Niemand doet dat. Jezus zegt dan: ‘Abraham, uw vader, heeft zich erop verheugd mijn dag te zien en hij heeft die gezien en zich verblijd’.De toehoorders reageren verbaasd: ‘Gij hebt nog geen vijftig jaar, en hebt Gij Abraham gezien?’
Er wordt ook wel gezegd dat iemand van 50 jaar dezelfde levenswijsheid en waardigheid moet bezitten als Abraham.”

Ik ben erg benieuwd of ik het vrijdag al direct aan Driek zal merken. Die levenswijsheid en waardigheid. Of zou het geleidelijk aan gaan? Verspreid over de hele dag of zoiets? Of gedurende het komende jaar?
Abraham heeft nog niet teruggebeld. Deze maand krijgt hij het nog druk. Kenneth Herdigein, je weet wel, die acteur van GTST wordt 50, Adrie van de Poel, de beroepswielrenner kan ook niet wegfietsen voor zijn meeting met Abraham, en op 26 juni is Peter Lusse aan de beurt. Ook al blijft dat een knulletje om te zien, toch wordt hij 50!

Lieve Driek, morgen is het je vijftigste verjaardag. Toch wel een bijzonder moment om bij stil te staan. Of luid te toeteren… O nee, dat wil je niet, hè? Je hoeft niet bang te zijn. Geen opblaas-Abrahams op het balkon, geen foto’s van jou met stompzinnige teksten op lantaarnpalen. Niks van dat al.
Precies vier weken voor je vijftigste verjaardag zijn we getrouwd. Toen hebben we een groot feest gevierd. Ik hou heel erg veel van je en ik hoop dat we er samen nog vijftig jaar bij krijgen.
En wat de Abrahamtraditie betreft? Ik schil er voor die oude man toch maar een extra aardappeltje bij…