Irene
-------
Irene neemt je mee
Naar een bank in de kamer
Duizend kussen gaan voorbij
En toch wordt het maar niet later
En je weet dat ze gestoord is
Want daarom zit je naast haar
Ze ontbloot haar warme borsten
Want ze geeft je graag iets tastbaars
En net als je haar wilt zeggen
Ik kan jou geen liefde geven
Komt heel haar mond tot leven
En hoor je jezelf schreeuwen
Je hebt steeds van haar gehouden
En je wilt graag met haar meegaan
naar het oranje ledikant
En je moet haar wel vertrouwen
Want zij houdt jouw wildste dromen in haar hand
Ireen was een prinsesje
Die de wereld zo vertrouwde
Dat ze zomaar in de zee sprong
Omdat zij had leren houden
Van dolfijnen en de branding
Waarin niemand kan verdrinken
Ze zei "als je blijft geloven
kan de zwaarste boom niet zinken"
Maar haar hemel ging pas open
Toen haar lichaam was ontloken
En hoe zij heeft gevreën
Dat weet alleen die prinses op mijn kruis
En je wilt wel met haar meegaan
Als een trouwe kettinghond
Maar je moet wel blijven zitten
Want zij houdt je gevangen in haar mond
Irene neemt je mee
Naar een bank in de kamer
Je onthoudt hoe geil ze kijkt
Als herinnering voor later
En het zonlicht lijkt wel honing
Waar haar speeksel glinsterend doorlekt
En het vloerkleed ligt bezaaid
Met wat een prinses zoal uittrekt
Daar liggen wij als helden
Met een glimlach op de lippen
En haar tepels boven je hoofd
Lijken net verdwaalde stippen
Als Ireen je lachend aankijkt
En je wilt graag met haar meegaan
Duiken in haar diepe grot
Maar haar deur gaat plotseling open
en struikelend schrikt haar dochter zich verrot
--------
Het resultaat kan je hier beluisteren.
