Op dieet, dag 3 alweer!
En dag drie heb ik er ook weer op zitten, en nog steeds heeft geen snoepje mijn kiezen gepasseerd! Ook mijn lippen niet, laat ik dat er even bijvermelden, anders denken jullie weer dat ik er wel op heb gesabbeld.
Nee, nog niets gesnoept, al was vandaag rond een uur of twaalf mijn verlangen naar chocolade erg hevig! Je moet weten dat ik in mijn gewone eetgewoontes een hele grote plaats heb gereserveerd voor chocolade, en dat valt nu dus even weg, en dat was vandaag even slikken. Of nou ja, eigenlijk dus juist niet.
Om mijzelf een stok achter de deur te geven , ben ik toen toch maar even op de weegschaal gaan staan. Heeeel even maar! Net lang genoeg om te zien dat ik al twee kilo ben afgevallen! Van verrukking wilde ik al bijna dan toch maar chocolade gaan eten, maar ik probeerde mezelf te overtuigen dat dit alleen maar beginnersgeluk is, en dat ik niet zo slap moest zijn.
Gelukkig geloofde ik mezelf, maar ik heb me wel getrakteerd op een beschuit met hagelslag.
Ook vandaag weer een uurtje met mijn hondjes gaan lopen. De mensen op de hei beginnen me nu te groeten, en een iemand vroeg me ook al of er toch niets met mijn moeder was, omdat die meestal op de hei loopt. Dat drukte me wel hard op het feit dat ik voor dit dieet te weinig aandacht aan mijn hondjes besteedde, en het was dan vandaag ook tijd voor het daadkrachtige besluit dat ik dat heiwandelen er maar in moet houden, al ga ik van nu af aan wel doen alsof ik doofstom ben, want anders moet ik allemaal van die social talk aangaan met ander hondenbezitters over glanzende vachten en nieuwe merken voer en wat wordt ‘ie al groot en doet ‘ie dat altijd. Kom nou, dat zijn nou juist de gruwelijke praatjes waarom ik alleen al nooit een kind zou nemen. Morgen maar een walkman mee naar de hei, moet werken!
En vanavond dus zwemmen samen met mijn mama. Nu dacht ik altijd dat zij een betere conditie had dan ik, vooral ook omdat zij dus normaal iedere dag door het bos loopt, maar dat viel nog mee! Want na drie kwartier hield zij het voor gezien, met de score van 42 baantjes. Ik zette mijn tanden op elkaar en zwom in een uur 76 baantjes! Bravo, we maken vorderingen! Nu heb ik echter wel mijn moeder gedesillusioneerd, wat als voordeel heeft dat ze nu vastbesloten is iets aan haar conditie te gaan doen, en iedere Woensdag met me mee gaat gaan!
Als avondeten daarna chocoladepudding, en zo heb ik lekker mijn dosis cacao toch nog binnen voor vandaag! Daarna begon er echter iets te rommelen in mij, de combinatie zwembadwater-modifast is niet optimaal voor de spijsvertering misschien???
Ik ga zo maar eens een lekker bad nemen om al het chloor uit mijn haren te krijgen, en nog wat thee drinken, want het schijnt ontzettend belangerijk te zijn dat je bij een dieet veel drinkt, en dan het liefste water, of thee zonder suiker. Water vind ik voor de hamster, en dus slurp ik potten thee per dag naar binnen! Vandaag moest ik dus ook nieuwe thee kopen, en ik zag Pu-Erh thee staan, wat vetafdrijvend en afslankend en weet ik wat moet werken, en de garantie had dat niet door laxeren te doen. Dat laatste stelde me gerust, en zo denk ik twee vliegen in een klap te slaan! Ik maak alleen net het zakje open, en het ruikt wel wat twijfelachtig… Nou ja, dat zal wel komen omdat het chinees is ofzo, iets beters kan ik momenteel niet bedenken, ik ga het zo wel proberen!
Morgen moet ik een schoolonderzoek Engels inhalen, en dus vroeg op, dus ik ga nu badderen en daarna lekker naar bed.
Jeetje, zo’n dieet maakt wel dat je je een beetje vissig gaat voelen, al dat niet-vaste voedsel, zwemmen, badderen en douchen om het chloor weer weg te spoelen, en dan heb ik ook nog een waterbed…
Nou ja, was ik maar een vis! (Dat laatste zeer vrij naar Thijs, wiens lijfspreuk is; Was ik maar een koe. Waarom dat zijn lijfspreuk is weet ik ook niet, misschien leuk om me ook eens af te vragen als columnonderwerp…?)
