Heel behoorlijk omhoog gewipt
Even met Studio 100 in België gebeld. “Sjoedemogsjen, ’t is Oplopers. Ies juffrouw Sjosje wellicht op uw bureel?” De telefoniste antwoordde tot mijn opluchting met de mededeling dat ik ook gewoon Nederlands kon praten in plaats van dat gekke imitatie-vlaams. Want sinds dat rare Vlaams van Josje Huisman trappen ze echt nergens meer in. Fijn, dat praatte een stuk makkelijker. Vlotjes werd ik doorverbonden met de nieuwe aanwinst voor het briljante stukje marketing. K3. “Hee Josje, gefeliciteerd met je glansrijke overwinning in de talentenjacht die je deze plek heeft opgeleverd. Je zingt heel behoorlijk. Maar vertel, heb je al last van kouwe poten?” Het Amsterdamse zang- en danstalent wist meteen waar ik op doelde. Sinds ze toegetreden was tot het vermaarde kinderzangkoortje mocht ze op het podium nooit meer een broek aan. Marketing. Die arme meiden staan zowat in hun blote kont. Tsja, dat krijg je, als je een stel volwassen meiden nog kinderkleertjes aantrekt. Dat heeft hun baas bedacht, want daardoor valt er tijdens de optredens voor de aanwezige papa’s ook nog wat te beleven. Beentjegluur. Had collega-columnist Estherschrijft tóch gelijk. Feitelijk is het dus pure kindermishandeling, al die kleuters die tegen wil en dank naar die optredens van K3 moeten, zodat papa eindelijk weer eens ongegeneerd naar een stel kortgerokte meiden kan staren. En eigenlijk had Josje ook geen keus, zei ze. De rest van haar carrière dansen bij de Toppers, dat is geen serieuze optie. Maar die triestheid weerhield mij er niet van, nog een laatste pijnlijke zaak aan de orde te stellen: “En is het nou niet lullig om te moeten zingen in een meidengroep die ooit de intentie had, populair te worden bij adolescenten, maar qua bereik nooit verder is gekomen dan die kleuters?” Snikkend hing Josje op. Nee, ik ben overduidelijk niet in de wieg gelegd voor de rol van Tele-Romeo. Met een vette grijns op mijn kop dichtte ik
Oya lélé
Pa voelt zich plots'ling zo Oya lélé!
Doe het nog één keertje Oya lélé!
Papa wil mee
Oh ja
Oh jee
De zomer komt eraan
’t Maakt niet uit wat je doet
jong en oud dansen door de straat
De zomer komt eraan
Papa voelt zich heel goed
als K3 op de planken staat
U ziet, ik kan zo aan de slag als tekstdichter, want ik schrijf heel behoorlijk. Maar maakt u zich geen zorgen. Zou het niet willen, een plaatsje bij K3 op het podium. En bovendien, die poten van mij zijn écht veel te lelijk!
Dus van die upskirt-fotograaf heb ik ook niets te duchten. Wel raar dat die kerel niet wordt vervolgd, terwijl ‘ie half Groningen onveilig had gemaakt door op roltrappen stiekem foto’s te maken onder de rokjes van jonge vrouwen. Die billenplaatjes zette hij dan op internet. Hebben we dan helemaal geen privacy meer over, in ons land? Okee, hij kan dan misschien heel behoorlijk fotograferen, maar verder is die sukkel natuurlijk niet goed snik. Maar hij is inmiddels toch al wel heel behoorlijk gestraft: hij had ook de billen van collega’s gefotografeerd, en dus zit hij nu zonder baan.
Binnenkort ook zonder baan: Rita Verdonk. U weet wel, van die eenpersoonskamerfractie, die zelf haar telefoon opneemt om de beller dan met haarzelf door te verbinden. Volgens de laatste peilingen haalt ze bij de volgende kamerverkiezingen nul zetels. Wat je zegt: “Niet links, niet rechts, maar gewoon foetsie!” Haar besluit om de VVD de rug toe te keren, heeft dus volslagen verkeerd uitgepakt. Nee, dan die Wilders met zijn PVV. Die komt zelfs in aanmerking voor een extra zetel in het Europese Parlement! En nu staat zelfs FNV-coryfee Agnes Jongerius te trappelen om met zijn kwalijke club te gaan samenwerken in de strijd tegen de pensioenplannen. Wat een triestigheid. Toch mag de PVV het een heel behoorlijk succes noemen, dat zelfs de vakbeweging hem niet langer als een melaatse behandelt.
Wie wel als een melaatse behandeld wordt, dat is Dirk Scheringa. En dat gaat nooit meer over. Er bestaat een kleine kans dat hij zijn DSB-bank nog kan redden. (Nee, sinds maandag niet meer, dus.) (Of toch weer wel?) Nogal wat mensen die door hem zijn opgelicht krijgen een vergoeding voor de teveel betaalde centjes. Er restte hem ook niets anders, nadat hem door Pieter Lakeman op uiterst doeltreffende wijze de duimschroeven waren aangedraaid. Overigens viel er in het heetst van de strijd nog een opmerking, die ik u niet wil onthouden. Ook De Nederlandsche Bank dient bij te dragen aan een oplossing voor de opgelichte klanten van Scheringa’s Fraudebank. De Nederlandsche Bank heeft natuurlijk heel behoorlijk gefaald in zijn rol van toezichthouder. Ja, daar bij mij om de hoek aan het Westeinde in Amsterdam is een behoorlijk scheve schaats gereden. Opeens begrijp ik, waarom Dirkie Scheringa zo graag een schaatsploeg wilde sponsoren. Maar ja, wat wil je ook: DNB-baas Nout Wellink is een overtuigd CDA’er.
En dan weet je het wel. Het CDA. De club namens welke Jan Peter Balkenende als premier maar wat aanrotzooit. Riep dit voorjaar over Dirk Scheringa nog dat we met z’n allen trots op hem moesten zijn. Dat hij een lichtend voorbeeld voor het bankwezen was. Inderdaad, typisch CDA: de gewone man klein houden en een poot uitdraaien. U weet wel, van die VOC-mentaliteit. Wat dat is, die VOC-mentaliteit? Negertjes uitknijpen, en wie lastig is, die wordt vermoord. Zo ging dat vroeger, in Indië. Zijn we behoorlijk rijk van geworden. En die manier van zakendoen zit inmiddels goed verweven in het gedachtegoed van onze koninklijke familie. Een of andere Zuid-Amerikaanse regeringsdochter wist heel slim onze niet al te snuggere kroonprins aan de haak te slaan. Met de poen van haar vader kon ze de partijtjes van de jetset aardig gebruiken als springplank naar een hogere status. Ze is heel behoorlijk omhoog gewipt. Moeten we straks Koningin tegen zeggen. Schei toch uit! Maar haar pa wist wel hoe dat moest, dat regeren met straffe hand. Iedereen die een andere mening was toegedaan, werd gedrogeerd en uit een vliegtuig geflikkerd. Omlaag gewipt, zeg maar. Er werd gisteren in de Tweede Kamer een beetje lullig gedaan over het gebruik van het regeringsvliegtuig. Onterecht. Want dat probleem is binnenkort over. Onze toekomstige koningin vliegt namelijk liever met Transavia. Heerlijk, met Julio Poch aan de stuurknuppel. Vertrouwd gevoel. Iedereen in de hofhouding die zijn bek open doet, kan halverwege de vlucht uitstappen. De arrestatie van Julio wordt in Wassenaar dus ten zeerste betreurd. VOC-mentaliteit. Daarom is Jan Peter ook heel behoorlijk te spreken over het vakantiehuis van Prins Willem, daar ergens op een schiereiland aan de oostkant van donker Afrika. Jan Peter vroeg om er niet zo’n hype van te maken, maar te kiezen voor een “meer zakelijke benadering.” Okee, dan benader ik het even zakelijk. Hoe komt dat vakantiehuis tot stand? Juist. Geheel volgens de VOC-mentaliteit -ik zei het al eerder- negertjes uitknijpen. In het gebied waar Prins Willem en zijn echtgenote een vakantieverblijf laten bouwen heeft een projectontwikkelaar zijn slag geslagen. De lokale bevolking enorme hoeveelheden land ontfutseld. En een omgekochte regeringsfunctionaris zegt dat het allemaal tiptop in orde is. Want de projectontwikkelaar heeft immers scholen voor de bevolking gebouwd. Ja hoor. Drie gammele schooltjes, met elk twee lokalen. Voor vele duizenden kindertjes. Tikkie weinig, dus. Om nog maar te zwijgen over het ontbreken van stromend water en fatsoenlijk sanitair. Terwijl ik zeker weet dat Prins Willem, zijn vrouw en de prinsesjes daar zélf heus niet in een smerig gat in de grond hoeven te schijten. Nee, die hebben wél stromend water. Maar om te voorkomen dat Willem zijn Koninklijke Vingers aan het project brandt, is het hele zooitje ondergebracht in een of andere stichting. Handig. Je regelt een stichting en je bent nergens meer op aan te spreken.
Deze column wordt u aangeboden door de stichting Vrienden van mr. dr. ir. Driek Oplopers.