De Toren van Oneindige Hoogte: Levensadem

'Shit, shit shit!' Erissy knielde naast het lichaam van Strever op de grond. Ze draaide hem met moeite op zijn rug.
'Hufter!' schreeuwde ze door haar tranen heen, 'ik zei toch dat het gevaarlijk was.'
Met de rug van haar hand veegde ze de tranen van haar gezicht en ademde een paar keer diep in. Er was nu geen tijd voor paniek. Zeker niet als ze hem wilde redden. Erissy duwde twee vingers in zijn hals en voelde naar een hartslag. Niets. Ze keek om zich heen. Het ding moest hier toch ergens hangen. Sinds een aantal jaar was er een apparaat op de markt dat de hele reanimatie regelde, zelfs de beademing en de hartmassage. Wettelijk was ieder bedrijf verplicht ze op een toegankelijke plek te plaatsen, maar deze ruimte was al zo lang niet in gebruik, dat het hier niet hing. Naast de deur zag ze wel een oude AED hangen. Dan maar die, dat was beter dan niets, als ze zelf nog maar wist hoe het moest. Ze sprong overeind, rende naar de deur van de ruimte, rukte het groene kistje uit de houder die op de deur geschroefd zat en sprintte weer terug naar Strever. Ze haalde de deksel van het kistje. De onderkant was een apparaat dat automatisch aansloeg toen ze de deksel eraf haalde. Erissy trok de pads, die via kabels met het apparaat verbonden waren los. Ze knoopte het shirt van Strever open en plakte de pads op zijn blote borst. Links en rechts van zijn hart. Op het apparaat knipperde het lampje van een rode knop. Ze drukte erop. Een metalige vrouwenstem klonk uit het kastje.
[Analyse. Raak het lichaam niet aan.]
Erissy beet nerveus op haar onderlip tijdens het wachten.
[Schok toedienen.]
Erissy hoorde een lichte tik. Strevers lichaam verstijfde en ontspande weer.
[Analyse. Raak het lichaam niet aan.]
[Begin reanimatie]
Met duim en wijsvinger kneep ze de neusgaten van Strever dicht en met de wijs- en middelvinger van haar andere hand duwde ze zijn hoofd iets naar achteren. Ze blies twee keer adem door zijn mond naar binnen. Daarna schoof ze opzij, legde haar handen op zijn borstbeen en begon te duwen. Om de zoveel tijd blies ze extra adem in zijn mond en ging dan weer verder met de massage.
[Laat het lichaam los.]
Erissy stopte met de massage en ging rechtop zitten.
[Analyse. Raak het lichaam niet aan.]
[Schok toedienen]
[Analyse. Raak het lichaam niet aan.]
[Hartslag aanwezig. Verwijder pads. Controleer levensfuncties.]
Erissy trok de pads van Strever's borst. Zijn borstkas ging op en neer met het ademen. Nog niet echt een sterke ademhaling, maar hij ademde in ieder geval. Hij was alleen nog bewusteloos. Erissy hoopte dat hij geen hersenletsel had overgehouden aan het zuurstoftekort. Ze knoopte zijn shirt dicht. Trok haar eigen jas uit en vouwde hem op, zodat ze hem als kussen onder Strever�s hoofd kon leggen. Ze ademde diep in en liet de lucht in een lange stroom weer naar buiten om haar eigen hartslag een beetje onder controle te krijgen. Pas toen hoorde ze het piepende geluid.

Erissy stond op en liep naar het scherm. Het stond nog zo ingesteld dat het Thon volgde. De Toren stond precies in het midden van het scherm en links onderin knipperde een hartje. Bij iedere knipper hoorde ze de piep. Erissy fronste haar wenkbrauwen. Ze had geen idee hoe het systeem precies werkte en drukte op goed geluk een aantal keer op de tab-toets. Het knipperde hartje lichtte op. Ze gaf een enter en op het scherm verscheen een overlay met informatie.

[Speler Thon. HP level: 2%. MP level: 0%. Te verwerken hitpoints:
'Winst gevecht: Pyroquake - 307 doden.'
'Health Points: 23980.'
'Magic Points: 11320.'
'Experience Points: 13111.'
System override in werking.]

'Erissy.'
Erissy draaide zich geschrokken om. Ze schrok niet zozeer van zijn stem, die zwak en schor had geklonken, maar meer omdat ze niet had verwacht dat hij zo snel weer bij bewustzijn zou zijn. Strever probeerde overeind te komen, maar zakte al snel weer in elkaar.
Erissy rende naar hem toe, 'Strever! Blijf in vredesnaam liggen. Je lichaam heeft een vreselijke klap gehad.'
'Er is nu geen tijd om te liggen', zei Strever, 'ik moet weer naar beneden.'
'Naar beneden? Naar die levensgevaarlijke bollen? In jouw toestand? Heb je een doodswens ofzo?'
'Nee, natuurlijk niet, maar we moeten die override uit het systeem halen anders redt Thon het nooit. Hij heeft al zijn energie opgebruikt bij de Pyroquake en dat wordt alleen aangevuld als hij de punten krijgt van de winst in het gevecht.'
'Ben je vergeten dat we de serverruimte niet in kunnen? Unteto heeft alles beveiligd.'
'Eén van de bollen is door een muur beneden gevlogen. Met een beetje geluk was het een muur van een serverruimte en kunnen we door dat gat naar binnen.'
'En die andere bollen?'
'Met een beetje geluk zijn die weer teruggegaan naar hun oude plek.'
'Al die beetjes geluk bij elkaar, zorgen er wel voor dat er een heleboel geluk nodig is. En dan nog wat. Ik dacht dat de beheerdersservers in serverruimte zes stonden.'
'Ja, maar dat is alleen als je het spel in wilt. Ik wil nu niet het spel in. Ik wil alleen maar toegang.'
'En dat kan niet vanaf deze computer?'
'Nee. Op de oude assistentenserver draait niet het nieuwe beheerdersprogramma. Ik kan hier niets.'
'Ik vind het nog steeds een slecht idee.'
Strever veegde het zweet van zijn grauwe gezicht, 'luister. Ik ga sowieso naar beneden, met of zonder jou, maakt mij niet uit.'
Erissy betwijfelde dat Strever genoeg kracht had om langs haar te komen als ze besloot om hem niet te laten gaan. Hij had alleen wel gelijk. Ze waren nu al zo ver gegaan, dat laatste restje kon er ook nog wel bij als het zou leiden tot hetgeen waar zij zelf al jaren voor streed: het einde van Het Spel. Ze stak haar arm uit en hielp Strever overeind.